REGULAMIN AMATORSKIEGO POŁOWU RYB W OKRĘGU PZW KOSZALIN
I. WSTĘP
Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb, zwany dalej Regulaminem, stanowi zbiór
przepisów dotyczących zasad uprawiania wędkarstwa i ochrony zasobów ichtiofauny.
Postanowienia Regulaminu obowiązują wszystkich wędkujących w wodach będących
w użytkowaniu Polskiego Związku Wędkarskiego (PZW), zarówno zrzeszonych w
Związku, jak i niezrzeszonych obywateli polskich oraz cudzoziemców. W wodach
PZW dopuszcza się amatorski połów ryb kuszą za zgodą uprawnionego do rybactwa.
Amatorski połów ryb kuszą może uprawiać osoba posiadająca kartę łowiectwa
podwodnego i stosowne zezwolenie.
II. PRAWA WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW
1. Prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez Polski Związek Wędkarski
mają członkowie PZW i osoby niezrzeszone w PZW, posiadający kartę wędkarską,
przestrzegający zasad ujętych w niniejszym Regulaminie, po uzyskaniu zezwolenia
uprawnionego do rybactwa.
2. Zasady wydawania kart wędkarskich regulują przepisy ustawy z dnia 18 kwietnia
1985 r. o rybactwie śródlądowym, z późniejszymi zmianami.
3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do 14 lat oraz
cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce.
4. Prawo do samodzielnego wędkowania ma wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym że
młodzież do 16 lat nie ma prawa do wędkowania w porze nocnej bez nadzoru osoby
uprawnionej do opieki.
5. Członek PZW do lat 14 ma prawo wędkować z następującymi ograniczeniami: w
ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod
opieką osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską.
6. Młodzież niezrzeszona w PZW w wieku do 14 lat ma prawo wędkować:
a) wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień, stanowiska i dziennego limitu połowu
ryb osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską – metodą gruntowo-spławikową
maja prawo wędkować dwie osoby, każda na jedną wędkę. Udostępnienie
stanowiska i limitu dwóm osobom wyklucza wędkowanie opiekuna na jedną wędkę.
b) wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień i dziennego limitu połowu, osoby
pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską, metodą spinningową i muchową.
Przekazanie uprawnień nie wyklucza wędkowania opiekuna na jedna wędkę.
7. Dopuszcza się wędkowanie kilkuosobowych grup młodzieży w wieku do lat 14,
pod nadzorem opiekuna posiadającego stosowne uprawnienia oraz zezwolenie
wydane przez uprawnionego do rybactwa. Każda osoba z grupy ma prawo łowić
wyłącznie na jedną wędkę, z zachowaniem uprawnień do własnego stanowiska i
dziennego limitu połowu przysługującego członkowi PZW. III. OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW
1. W czasie wędkowania wędkarz ma obowiązek posiadać kartę wędkarską,
zezwolenie wydane przez uprawnionego do rybactwa i inne dokumenty wymagane
przez wydającego zezwolenie.
2. Przed przystąpieniem do wędkowania, wędkarz zobowiązany jest do ustalenia, do
kogo należy wybrane przez niego łowisko i czy nie obowiązują na nim dodatkowe
ograniczenia, poza zawartymi w niniejszym Regulaminie.
3. Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz,
który przybył na nie wcześniej. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujący powinni
zachować między sobą odpowiednie odstępy, określone w rozdziale V. Regulaminu.
Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął
dane stanowisko.
4. W czasie wędkowania wędki muszą być pod stałym nadzorem ich użytkownika.
5. Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrząd do wyjmowania haczyków z pysków
ryb. Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.
6. Wędkarz zobowiązany jest utrzymać w czystości brzeg w promieniu 5 m od
zajmowanego stanowiska wędkarskiego, bez względu na stan, jaki zastał przed
rozpoczęciem połowu.
7. Obowiązkiem wędkarza jest opuszczenie łowiska, jeśli rozgrywane mają być na
nim zawody sportowe, prowadzone odłowy kontrolne lub zarybienie. Organizator
zawodów musi posiadać pisemne zezwolenie uprawnionego do rybactwa.
8. W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków, jak np. śnięte
ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe, nienaturalny zapach, wędkarz powinien
natychmiast zawiadomić o tym zarząd najbliższego koła lub okręgu PZW, policję albo
najbliższy organ administracji publicznej.
9. Jeżeli wędkarz złowi rybę oznakowaną, ma obowiązek przesłać do zarządu okręgu
PZW, na którego terenie została ona złowiona, znaczek i kilka łusek wyjętych
powyżej linii nabocznej ryby, podając równocześnie jej gatunek, długość i ciężar oraz
miejsce i datę połowu. IV. ZASADY WĘDKOWANIA
1. Wędka
Wędkarz ma obowiązek posługiwać się wędką składającą się z wędziska o długości
co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona:
a) jednym haczykiem z przynętą, albo
b) w metodzie muchowej, nie więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną
przynętą, przy czym każdy haczyk może mieć nie więcej niż dwa ostrza rozstawione
w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 30 mm, albo
c) w metodzie spinningowej i trolingowej, sztuczną przynętą wyposażoną w nie
więcej niż dwa haczyki; haczyk może mieć nie więcej niż cztery ostrza, rozstawione
w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o średnicy 30 mm.
d) przy połowie ryb spod lodu:
– jednym haczykiem z przynętą, przy czym haczyk nie może mieć więcej niż trzy
ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały one poza obwód koła o
średnicy 20 mm, albo
– sztuczną przynętą wyposażoną w nie więcej niż dwa haczyki, przy czym każdy
haczyk może mieć nie więcej niż trzy ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie
wykraczały one poza obwód koła o średnicy 20 mm. 2. Przynęty
a) Jako przynęty mogą być stosowane:
– przynęty naturalne: zwierzęce i roślinne,
– przynęty sztuczne.
b) Zabrania się stosować jako przynęt (zanęt):
– zwierząt i roślin chronionych,
– ryb i raków wymienionych w rozdziale IV., pkt. 3.7.,
– ikry.
c) Przynęty naturalne zwierzęce to organizmy żywe lub martwe, a także ich części. W
przypadku stosowania ryb jako przynęt, mogą być użyte tylko ryby wymiarowe lub nie
objęte wymiarem ochronnym oraz nie znajdujące się w okresie ochronnym.
d) Przynęty naturalne roślinne to rośliny, ich części oraz przetwory z nich (np. ciasta i
pasty). Do przynęt tych umownie zalicza się też sery.
e) Przynęty sztuczne to grupa przynęt wykonanych z różnych materiałów naturalnych
lub sztucznych. Przynęty te mogą być uzbrojone najwyżej w dwa haczyki o rozstawie
ostrzy nie większym niż szerokość przynęty sztucznej (z tolerancją do 2 mm). 3. Wędkowanie
3.1. W wodach użytkowanych przez Okręg PZW Koszalin można wędkować przez
całą dobę, z wyjątkiem wód krainy pstrąga i lipienia (wymienionych w odrębnym
informatorze PZW), gdzie wolno wędkować tylko od świtu do zmierzchu tj.1 godz.
przed wschodem słońca i 1 godz. po zachodzie słońca.
3.2. Zabrania się łowić ryby w ustalonych dla nich okresach i oznakowanych
miejscach ochronnych, takich jak tarliska, krześliska, zimowiska, mateczniki.
Zabrania się połowu ryb w obrębach ochronnych i hodowlanych.
3.3. Wędkarz ma obowiązek przestrzegać limitów dziennych połowów ryb.
3.4. Ponadto wędkarzowi nie wolno:
a) przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiarów ochronnych,
b) sprzedawać złowionych ryb,
c) rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska,
d) łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od: jazów, śluz, tam, zapór i innych
urządzeń służących do piętrzenia wody oraz przepławek. Zakaz ten nie dotyczy
budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów lub dna, np. ostrogi, opaski i
progi denne,
e) łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych i oznakowanych sieci i
innych rybackich narzędzi połowu,
f) łowić metodą „szarpaka”
g) budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody,
h) wędkować ze sprzętu pływającego niezarejestrowanego i nieoznakowanego
zgodnie z obowiązującymi przepisami,
i) stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb,
j) kotwiczyć łodzi i wędkować na oznakowanych torach żeglugi wodnej,
k) wędkować z mostów,
l) obcinać głów i ogonów rybom przed zakończeniem wędkowania.
3.5. Złowione ryby (z wyjątkiem łososiowatych i lipienia) wolno przechowywać w
stanie żywym wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici, rozpiętych na
sztywnych obręczach lub w specjalistycznych workach karpiowych. W siatkach nie
wolno przechowywać większej ilości ryb niż wynika to z ustalonych limitów
dobowych.
a) ryby łososiowate i lipienie przeznaczone do zabrania należy uśmiercić
bezpośrednio po złowieniu,
b) każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby.
3.6. Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochroną muszą być bezwzględnie,
z ostrożnością wypuszczone do wody.
3.7. Raków pręgowatych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunku trawianka, babka
bycza, czebaczek amurski, i sumik karłowaty po złowieniu nie wolno wypuszczać do
łowiska, w którym je złowiono, ani do innych wód.
3.8. W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego
łowienia metodami spinningową lub muchową.
3.9. Uprawniony do rybactwa może na danym łowisku wprowadzić ograniczenie lub
zakaz stosowania zanęt.
3.10. Dopuszcza się, w miejscu i czasie prowadzenia połowu ryb na wędkę,
pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej. Powierzchnia siatki
podrywki wędkarskiej wynosi nie więcej niż 1 m x 1 m, a wielkość oczek sieci nie
może być mniejsza niż 5 mm.
3.11. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z
których zostały pozyskane – z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.7. Ryby
przeznaczone na przynętę, w stanie żywym można przechowywać w pojemniku
zapewniającym ich dobrostan lub w siatce jak w pkt 3.5.
V. DOZWOLONE METODY POŁOWU
1. Metoda gruntowo-spławikowa
1.1. Łowienie ryb metodą gruntowo-spławikową dozwolone jest równocześnie na
dwie wędki, każda z linką zakończoną jednym haczykiem z przynętą naturalną.
1.2. Uprawniony do rybactwa może określić dopuszczalną ilość zanęt w danym
łowisku.
1.3. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania
następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
a) łowiąc z brzegu – 10 m,
b) między łodziami lub brodząc – 25 m,
c) między łodzią, a wędkującymi z brzegu – 50 m. 2. Metoda spinningowa
2.1.Łowienie ryb metodą spinningową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w
ręku, z linką zakończoną jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa
haczyki. W czasie spinningowania nie wolno stosować żadnych dodatkowych
wskaźników brań instalowanych na lince.
2.2. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania
następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
a) łowiąc z brzegu lub brodząc – 25 m,
b) łowiąc z łodzi – 50 m.
3. Metoda trolingowa
3.1. Łowienie ryb metodą trolingową dozwolone jest wyłącznie na jedną wędkę,
zakończoną linką z jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki,
holowaną za napędzanym silnikiem, żaglami lub siłą ludzkich mięśni środkiem
pływającym. Zabrania się holowania w ten sposób przynęt naturalnych.
3.2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalną
odległość 50 m od innych wędkujących. 4. Metoda muchowa
4.1. Łowienie ryb metoda muchową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w
ręku, wyposażoną w kołowrotek o szpuli ruchomej i sznur muchowy, zakończony nie
więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną przynętą – przy czym każdy haczyk
nie może posiadać więcej niż dwa ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie
wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm.
Inne linki niż sznur muchowy w tej metodzie mogą być stosowane wyłącznie do
wiązania przyponów, których długość nie może przekraczać dwukrotnej długości
używanego wędziska oraz jako podkład pod sznur muchowy. Na wędce muchowej
nie wolno stosować dodatkowego, zewnętrznego obciążenia linki i przyponu oraz
zakazuje się stosowania kuli wodnej i innych zastępujących ją przedmiotów.
4.2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalne
odległości od innych wędkujących:
a) z brzegu lub brodząc – 25 m,
b) z łodzi – 50 m. 5. Metoda podlodowa
5.1. Łowienie ryb spod lodu na przynętę sztuczną – inną niż mormyszka – dozwolone
jest na jedną wędkę, a w przypadku połowu na przynętę naturalną lub mormyszkę na
dwie wędki. Za mormyszkę uważa się przynętę, w postaci jednolitego korpusu –
dowolnego kształtu i koloru, o długości nie większej niż 15 mm, z wtopionym lub
wlutowanym haczykiem o pojedynczym ostrzu.
5.2. Otwory w lodzie należy wykonywać o średnicy nie większej niż 20 cm, a między
nimi zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
5.3.Zabrania się połowu ryb w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.
5.4. Złowione ryby, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po
złowieniu. Zabite ryby należy przechowywać w pojemnikach.
5.5. Przy wędkowaniu tą metodą wędkujący zobowiązany jest zachować minimalną
odległość 10 m od innych wędkujących.
5.6. Zabrania się stosować martwej i żywej ryby, jako przynęty. VI. OCHRONA RYB
3. Ustala się następujące okresy ochronne ryb w Okręgu PZW Koszalin:
– boleń od 1 stycznia do 30 kwietnia,
– brzana od 1 stycznia do 30 czerwca,
– certa od 1 stycznia do 30 czerwca;
– lipień od 1 marca do 31 maja,
– łosoś od 1 października do 31 grudnia;
– miętus od 1 grudnia do końca lutego,
– pstrąg potokowy od 1 września do 31 grudnia:
– sieja od 1 października do 31 grudnia,
– sandacz od 1 marca do 31 maja,
– sum od 1 stycznia do 31 maja;
– szczupak od 1 stycznia do 30 kwietnia,
– troć wędrowna od 1 października do 31 grudnia;
– troć jeziorowa od 1 września do 31 stycznia,
– węgorz od 1 grudnia do 31 marca.
4. Jeżeli pierwszy lub ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb
przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, okres ochronny ulega skróceniu o ten
dzień. Nie dotyczy węgorza i jesiotra ostronosego.
5. Zakazowi połowów wędkarskich podlegają następujące gatunki ryb i minogów
prawnie chronionych:
– alosa,- babka czarnoplamka,- babka mała,- babka piaskowa,- brzanka,- ciosa,-
dennik,- głowacz pręgopłetwy,- głowacz białopłetwy,- igliczniowate – wszystkie
gatunki, – jesiotr ostronosy, jesiotr zachodni,- kiełb białopłetwy,- kiełb Kesslera,- kozy
– wszystkie gatunki,- kur rogacz,- minogi – wszystkie gatunki,- parposz,- piekielnica,-
piskorz,- pocierniec,- różanka,- strzebla błotna,- śliz,- taśmiak długi.
6. Rak błotny i rak szlachetny nie mogą być przedmiotem amatorskiego połowu.
7. Wprowadza się następujące limity ilościowe ryb do zabrania z łowisk w ciągu doby
(w godz. 0.00 – 24.00)
– łosoś 2 szt.(rocznie)
– troć jeziorowa, troć wędrowna, lipień, pstrąg potokowy, sandacz, szczupak, sieja,
boleń (łącznie) 2 szt.
– brzana 3 szt.
– karp 3 szt.
– lin 4 szt.
– certa 5 szt.
– węgorz 2 szt.
Łączna ilość złowionych i zabranych z łowisk ryb wymienionych gatunków nie może przekroczyć 10 szt. w ciągu doby.
8. Dopuszcza się zabranie z łowisk ryb innych gatunków niewymienionych wyżej, w
ilościach nieprzekraczających 5 kg w ciągu doby.
9. Limity połowu nie dotyczą amura, tołpygi, krąpia, karasia srebrzystego, leszcza,
pstrąga tęczowego i pstrąga źródlanego oraz gatunków ryb wymienionych w
rozdziale IV., pkt. 3.7.
10. Łowienie ryb podczas zawodów wędkarskich regulują odrębne przepisy zawarte
w „Zasadach Organizacji Sportu Wędkarskiego”.
11. Uprawniony do rybactwa w uzasadnionych przypadkach ma prawo zaostrzania
lub łagodzenia wymiarów, okresów ochronnych i limitów ilościowych ryb. Łagodzenie
tych wymogów nie może naruszać przepisów Ustawy o rybactwie śródlądowym oraz
przepisów wydanych na jej podstawie. VII. KONTROLA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ WĘDKUJĄCYCH W WODACH PZW
1. Wędkarz łowiący ryby ma obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez
a) funkcjonariuszy Policji,
b) strażników Państwowej Straży Rybackiej,
c) strażników Społecznej Straży Rybackiej,
f) strażników Straży Leśnej,
h) funkcjonariuszy Straży Granicznej,
i) uprawnionego do rybactwa, na użytkowanych przez niego wodach.
2. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek: okazać dokumenty, sprzęt
wędkarski, złowione ryby i przynęty.
3. Naruszenie niniejszego Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą
konsekwencje wynikające z Ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu PZW.
VIII. INFORMACJE KOŃCOWE
1. Do spraw regulowanych niniejszym Regulaminem mają zastosowanie przepisy
Statutu Polskiego Związku Wędkarskiego, a także obowiązującego powszechnie
prawa, w tym:
– Ustawy prawo wodne,
– Ustawy prawo o ochronie środowiska,
– Ustawy o rybactwie śródlądowym,
– Ustawy prawo o stowarzyszeniach,
– Ustawy o lasach,
– Ustawy o ochronie przyrody,
– Ustawy o ochronie zwierząt,
– Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt,
– Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej roślin,
– Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie połowu ryb oraz
warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie (z
późniejszymi zmianami).
Wymiary ochronne –
Gatunek ryby Wymiar ochronny
Amur – Okoń do 18 cm
Boleń do 40 cm Płoć –
Brzana do 40 cm Pstrąg potokowy do 35 cm
Certa do 30 cm Pstrąg tęczowy –
Głowacica do 70 cm Sandacz do 50 cm
Jaź do 25 cm Sieja do 35 cm
Jelec do 15 cm Sum do 70 cm
Karaś – Szczupak do 50 cm
Karaś srebrzysty – Świnka do 25 cm
Karp do 30 cm Troć wędrowna do 45 cm
Kleń do 25 cm Troć jeziorowa do 50 cm
Krąp – Węgorz do 60 cm
Lipień do 33 cm Wzdręga do 15 cm
Lin do 30 cm Tołpyga –
Leszcz – Palia –
Łosoś do 45 cm Pozostałe
Miętus do 35 cm
