Regulamin amatorskiego połowu ryb PZW Koszalin

REGULAMIN AMATORSKIEGO POŁOWU RYB W OKRĘGU PZW KOSZALIN

I. WSTĘP

Regulamin Amatorskiego Połowu Ryb, zwany dalej Regulaminem, stanowi zbiór przepisów dotyczących zasad uprawiania wędkarstwa i ochrony zasobów ichtiofauny. Postanowienia Regulaminu obowiązują wszystkich wędkujących w wodach będących w użytkowaniu Polskiego Związku Wędkarskiego (PZW), zarówno zrzeszonych w Związku, jak i niezrzeszonych obywateli polskich oraz cudzoziemców. W wodach PZW dopuszcza się amatorski połów ryb kuszą za zgodą uprawnionego do rybactwa. Amatorski połów ryb kuszą może uprawiać osoba posiadająca kartę łowiectwa podwodnego i stosowne zezwolenie.

II. PRAWA WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW

Prawo do wędkowania w wodach użytkowanych przez Polski Związek Wędkarski mają członkowie PZW i osoby niezrzeszone w PZW, posiadający kartę wędkarską, przestrzegający zasad ujętych w niniejszym Regulaminie, po uzyskaniu zezwolenia uprawnionego do rybactwa.
Zasady wydawania kart wędkarskich regulują przepisy ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, z późniejszymi zmianami.
Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do 14 lat oraz cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce.
Prawo do samodzielnego wędkowania ma wędkarz, który ukończył 14 lat, z tym że młodzież do 16 lat nie ma prawa do wędkowania w porze nocnej bez nadzoru osoby uprawnionej do opieki.
Członek PZW do lat 14 ma prawo wędkować z następującymi ograniczeniami: w ramach własnego łowiska, zgodnie z limitem ilościowym i wagowym, wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską.
Młodzież niezrzeszona w PZW w wieku do 14 lat ma prawo wędkować:
1. wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień, stanowiska i dziennego limitu połowu ryb osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską – metodą gruntowo-spławikową maja prawo wędkować dwie osoby, każda na jedną wędkę. Udostępnienie stanowiska i limitu dwóm osobom wyklucza wędkowanie opiekuna na jedną wędkę.
2. wyłącznie pod opieką i w ramach uprawnień i dziennego limitu połowu, osoby pełnoletniej, posiadającej kartę wędkarską, metodą spinningową i muchową. Przekazanie uprawnień nie wyklucza wędkowania opiekuna na jedną wędkę.
Dopuszcza się wędkowanie kilkuosobowych grup młodzieży w wieku do lat 14, pod nadzorem opiekuna posiadającego stosowne uprawnienia oraz zezwolenie wydane przez uprawnionego do rybactwa. Każda osoba z grupy ma prawo łowić wyłącznie na jedną wędkę, z zachowaniem uprawnień do własnego stanowiska i dziennego limitu połowu przysługującego członkowi PZW.

III. OBOWIĄZKI WĘDKUJĄCEGO W WODACH PZW

W czasie wędkowania wędkarz ma obowiązek posiadać kartę wędkarską, zezwolenie wydane przez uprawnionego do rybactwa i inne dokumenty wymagane przez wydającego zezwolenie.
Przed przystąpieniem do wędkowania, wędkarz zobowiązany jest do ustalenia, do kogo należy wybrane przez niego łowisko i czy nie obowiązują na nim dodatkowe ograniczenia, poza zawartymi w niniejszym Regulaminie.
Przy wyborze i zajmowaniu miejsca na łowisku pierwszeństwo ma ten wędkarz, który przybył na nie wcześniej. Przy zajmowaniu stanowisk wędkujący powinni zachować między sobą odpowiednie odstępy, określone w rozdziale V Regulaminu. Odstępy te mogą być zmniejszone tylko za zgodą wędkarza, który wcześniej zajął dane stanowisko.
W czasie wędkowania wędki muszą być pod stałym nadzorem ich użytkownika.
Wędkarz zobowiązany jest posiadać przyrząd do wyjmowania haczyków z pysków ryb. Ryby z haczyka należy uwalniać z zachowaniem maksymalnej ostrożności.
Wędkarz zobowiązany jest utrzymać w czystości brzeg w promieniu 5 m od zajmowanego stanowiska wędkarskiego, bez względu na stan, jaki zastał przed rozpoczęciem połowu.
Obowiązkiem wędkarza jest opuszczenie łowiska, jeśli rozgrywane mają być na nim zawody sportowe, prowadzone odłowy kontrolne lub zarybienie. Organizator zawodów musi posiadać pisemne zezwolenie uprawnionego do rybactwa.
W przypadku zauważenia zanieczyszczenia wody lub jego skutków (np. śnięte ryby, zmiana koloru wody, plamy olejowe, nienaturalny zapach), wędkarz powinien natychmiast zawiadomić o tym zarząd najbliższego koła lub okręgu PZW, policję albo najbliższy organ administracji publicznej.
Jeżeli wędkarz złowi rybę oznakowaną, ma obowiązek przesłać do zarządu okręgu PZW, na którego terenie została ona złowiona, znaczek i kilka łusek wyjętych powyżej linii nabocznej ryby, podając równocześnie jej gatunek, długość i ciężar oraz miejsce i datę połowu.

IV. ZASADY WĘDKOWANIA

Wędka: Wędkarz ma obowiązek posługiwać się wędką składającą się z:
- wędziska o długości co najmniej 30 cm zakończonego linką z jednym haczykiem z przynętą;
- w metodzie muchowej – nie więcej niż dwoma haczykami;
- w metodzie spinningowej – sztuczną przynętą wyposażoną nie więcej niż dwa haczyki;
- w metodzie podlodowej – jednym haczykiem z przynętą lub sztuczną przynętą wyposażoną nie więcej niż dwa haczyki.
Przynęty: Jako przynęty mogą być stosowane:
- przynęty naturalne (zwierzęce i roślinne);
- przynęty sztuczne;
Zabrania się stosowania jako przynęt (zanęt) zwierząt i roślin chronionych oraz ryb wymienionych jako objęte ochroną.

Wędkowanie:
1. W wodach użytkowanych przez Okręg PZW Koszalin można wędkować przez całą dobę, z wyjątkiem wód krainy pstrąga i lipienia (wymienionych w odrębnym informatorze PZW), gdzie wolno wędkować tylko od świtu do zmierzchu, tj. 1 godz. przed wschodem słońca i 1 godz. po zachodzie słońca.
2. Zabrania się łowić ryby w ustalonych dla nich okresach i oznakowanych miejscach ochronnych, takich jak tarliska, krześliska, zimowiska, mateczniki. Zabrania się połowu ryb w obrębach ochronnych i hodowlanych.
3. Wędkarz ma obowiązek przestrzegać limitów dziennych połowów ryb.
4. Ponadto wędkarzowi nie wolno:
  - przechowywać i zabierać ryb poniżej ich wymiarów ochronnych;
  - sprzedawać złowionych ryb;
  - rozdawać złowionych ryb na terenie łowiska;
  - łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od: jazów, śluz, tam, zapór i innych urządzeń służących do piętrzenia wody oraz przepławek. Zakaz ten nie dotyczy budowli hydrotechnicznych służących regulacji brzegów lub dna, np. ostrogi, opaski i progi denne;
  - łowić ryb w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych i oznakowanych sieci i innych rybackich narzędzi połowu;
  - łowić metodą „szarpaka”;
  - budować pomostów i stanowisk wędkarskich bez zgody użytkownika wody;
  - wędkować ze sprzętu pływającego niezarejestrowanego i nieoznakowanego zgodnie z obowiązującymi przepisami;
  - stosować sztucznego światła, służącego lokalizowaniu bądź zwabianiu ryb;
  - kotwiczyć łodzi i wędkować na oznakowanych torach żeglugi wodnej;
  - wędkować z mostów;
  - obcinać głów i ogonów rybom przed zakończeniem wędkowania.
5. Złowione ryby (z wyjątkiem łososiowatych i lipienia) wolno przechowywać w stanie żywym wyłącznie w siatkach wykonanych z miękkich nici, rozpiętych na sztywnych obręczach lub w specjalistycznych workach karpiowych. W siatkach nie wolno przechowywać większej ilości ryb niż wynika to z ustalonych limitów dobowych.
  - ryby łososiowate i lipienie przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po złowieniu;
  - każdy wędkarz musi przechowywać osobno złowione przez siebie ryby.
6. Złowione ryby niewymiarowe lub będące pod ochroną muszą być bezwzględnie, z ostrożnością wypuszczone do wody.
7. Raków pręgowatych, raków sygnałowych oraz ryb z gatunku trawianka, babka bycza, czebaczek amurski, i sumik karłowaty po złowieniu nie wolno wypuszczać do łowiska, w którym je złowiono, ani do innych wód.
8. W czasie połowu ryb na przynęty naturalne zabrania się równoczesnego łowienia metodami spinningową lub muchową.
9. Uprawniony do rybactwa może na danym łowisku wprowadzić ograniczenie lub zakaz stosowania zanęt.
10. Dopuszcza się, w miejscu i czasie prowadzenia połowu ryb na wędkę, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej. Powierzchnia siatki podrywki wędkarskiej wynosi nie więcej niż 1 m x 1 m, a wielkość oczek sieci nie może być mniejsza niż 5 mm.
11. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z których zostały pozyskane – z wyłączeniem gatunków wymienionych w pkt 3.7. Ryby przeznaczone na przynętę, w stanie żywym można przechowywać w pojemniku zapewniającym ich dobrostan lub w siatce jak w pkt 3.5.

V. DOZWOLONE METODY POŁOWU

Metoda gruntowo-spławikowa:
1. Łowienie ryb metodą gruntowo-spławikową dozwolone jest równocześnie na dwie wędki, każda z linką zakończoną jednym haczykiem z przynętą naturalną.
2. Uprawniony do rybactwa może określić dopuszczalną ilość zanęt w danym łowisku.
3. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
  - łowiąc z brzegu – 10 m;
  - między łodziami lub brodząc – 25 m;
  - między łodzią, a wędkującymi z brzegu – 50 m.
Metoda spinningowa:
1. Łowienie ryb metodą spinningową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w ręku, z linką zakończoną jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki. W czasie spinningowania nie wolno stosować żadnych dodatkowych wskaźników brań instalowanych na lince.
2. Wędkarz łowiący ryby tą metodą, zobowiązany jest do zachowania następujących minimalnych odstępów od innych wędkujących:
  - łowiąc z brzegu lub brodząc – 25 m;
  - łowiąc z łodzi – 50 m.
    
    III. Metoda trolingowa:
    1. Łowienie ryb metodą trolingową dozwolone jest wyłącznie na jedną wędkę,
      zakończoną linką z jedną sztuczną przynętą, uzbrojoną w nie więcej niż dwa haczyki,
      holowaną za napędzanym silnikiem, żaglami lub siłą ludzkich mięśni środkiem
      pływającym. Zabrania się holowania w ten sposób przynęt naturalnych.
    2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalną
      odległość 50 m od innych wędkujących.
    IV. Metoda muchowa
    1. Łowienie ryb metodą muchową dozwolone jest na jedną wędkę, trzymaną w
      ręku, wyposażoną w kołowrotek o szpuli ruchomej i sznur muchowy, zakończony nie
      więcej niż dwoma haczykami, każdy ze sztuczną przynętą – przy czym każdy haczyk
      nie może posiadać więcej niż dwa ostrza, rozstawione w taki sposób, aby nie
      wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm.
      Inne linki niż sznur muchowy w tej metodzie mogą być stosowane wyłącznie do
      wiązania przyponów, których długość nie może przekraczać dwukrotnej długości
      używanego wędziska oraz jako podkład pod sznur muchowy. Na wędce muchowej
      nie wolno stosować dodatkowego, zewnętrznego obciążenia linki i przyponu oraz
      zakazuje się stosowania kuli wodnej i innych zastępujących ją przedmiotów.
    2. Przy wędkowaniu tą metodą wędkarz zobowiązany jest zachować minimalne
      odległości od innych wędkujących:
      - z brzegu lub brodząc – 25 m,
      - z łodzi – 50 m.
    V. Metoda podlodowa
    1. Łowienie ryb spod lodu na przynętę sztuczną – inną niż mormyszka – dozwolone
      jest na jedną wędkę, a w przypadku połowu na przynętę naturalną lub mormyszkę na
      dwie wędki. Za mormyszkę uważa się przynętę, w postaci jednolitego korpusu –
      dowolnego kształtu i koloru, o długości nie większej niż 15 mm, z wtopionym lub
      wlutowanym haczykiem o pojedynczym ostrzu.
    2. Otwory w lodzie należy wykonywać o średnicy nie większej niż 20 cm, a między
      nimi zachować odległość nie mniejszą niż 1 m.
    3. Zabrania się połowu ryb w porze nocnej, tj. od zmierzchu do świtu.
    4. Złowione ryby, przeznaczone do zabrania należy uśmiercić bezpośrednio po
      złowieniu. Zabite ryby należy przechowywać w pojemnikach.
    5. Przy wędkowaniu tą metodą wędkujący zobowiązany jest zachować minimalną
      odległość 10 m od innych wędkujących.
    6. Zabrania się stosować martwej i żywej ryby, jako przynęty.
    VI. OCHRONA RYB
    1. Ustala się następujące okresy ochronne ryb w Okręgu PZW Koszalin:
    - boleń od 1 stycznia do 30 kwietnia,
    - brzana od 1 stycznia do 30 czerwca,
    - certa od 1 stycznia do 30 czerwca,
    - lipień od 1 marca do 31 maja,
    - łosoś od 1 października do 31 grudnia,
    - miętus od 1 grudnia do końca lutego,
    - pstrąg potokowy od 1 września do 31 grudnia,
    - sieja od 1 października do 31 grudnia,
    - sandać od 1 marca do 31 maja,
    - sum od 1 stycznia do 31 maja,
    - szczupak od 1 stycznia do 30 kwietnia,
    - troć wędrowna od 1 października do 31 grudnia,
    - troć jeziorowa od 1 września do 31 stycznia,
    - węgorz od 1 grudnia do 31 marca.
    4. Jeżeli pierwszy lub ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb
    przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, okres ochronny ulega skróceniu o ten dzień.
    Nie dotyczy węgorza i jesiotra ostronosego.
    
    5. Zakazowi połowów wędkarskich podlegają następujące gatunki ryb i minogów prawnie chronionych:
    - alosa,
    - babka czarnoplamka,
    - babka mała,
    - babka piaskowa,
    - brzanka,
    - cios,
    - dennik,
    - głowacz pręgopłetwy,
    - głowacz białopłetwy,
    - igliczniowate – wszystkie gatunki,
    - jesiotr ostronosy,
    - jesiotr zachodni,
    - kiełb białopłetwy,
    - kiełb Kesslera,
    - kozy – wszystkie gatunki,
    - kur rogacz,
    - minogi – wszystkie gatunki,
    - parposz,
    - piekielnica,
    - piskorz,
    - pocierniec,
    - różanka,
    - strzebla błotna,
    - śliz,
    - taśmiak długi.
    6. Rak błotny i rak szlachetny nie mogą być przedmiotem amatorskiego połowu.
    
    7. Limity ilościowe ryb do zabrania z łowisk:
    - - łosoś 2 szt. (rocznie),
      - troć jeziorowa, troć wędrowna, lipień, pstrąg potokowy, sandacz, szczupak, sieja,
        boleń (łącznie) 2 szt.,
brzana 3 szt.,
karp 3 szt.,
lin 4 szt.,
certa 5 szt.,
węgorz 2 szt.
Łączna ilość złowionych i zabranych z łowisk ryb wymienionych gatunków nie może
przekroczyć 10 szt. w ciągu doby.8. Dopuszcza się zabranie z łowisk ryb innych gatunków niewymienionych wyżej, w
ilościach nieprzekraczających 5 kg w ciągu doby.9. Limity połowu nie dotyczą:
- amura,
- tołpygi,
- krąpia,
- karasia srebrzystego,
- leszcza,
- pstrąga tęczowego,
- pstrąga źródlanego,
- oraz gatunków ryb wymienionych w rozdziale IV., pkt. 3.7.
10. Łowienie ryb podczas zawodów wędkarskich regulują odrębne przepisy zawarte
w „Zasadach Organizacji Sportu Wędkarskiego”.

11. Uprawniony do rybactwa w uzasadnionych przypadkach ma prawo zaostrzania
lub łagodzenia wymiarów, okresów ochronnych i limitów ilościowych ryb. Łagodzenie
tych wymogów nie może naruszać przepisów Ustawy o rybactwie śródlądowym oraz
przepisów wydanych na jej podstawie.

VII. KONTROLA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ WĘDKUJĄCYCH W WODACH PZW

1. Wędkarz łowiący ryby ma obowiązek poddać się kontroli prowadzonej przez:
- a) funkcjonariuszy Policji,
- b) strażników Państwowej Straży Rybackiej,
- c) strażników Społecznej Straży Rybackiej,
- f) strażników Straży Leśnej,
- h) funkcjonariuszy Straży Granicznej,
- i) uprawnionego do rybactwa, na użytkowanych przez niego wodach.
2. Na żądanie kontrolujących wędkarz ma obowiązek: okazać dokumenty, sprzęt
wędkarski, złowione ryby i przynęty.

3. Naruszenie niniejszego Regulaminu przez wędkarza pociąga za sobą
konsekwencje wynikające z Ustawy o rybactwie śródlądowym i Statutu PZW.

VIII. INFORMACJE KOŃCOWE

1. Do spraw regulowanych niniejszym Regulaminem mają zastosowanie przepisy Statutu Polskiego Związku Wędkarskiego, a także obowiązującego powszechnie prawa, w tym:
- - 1. 1. Ustawy prawo wodne
        
        Ustawy prawo o ochronie środowiska
        
        Ustawy o rybactwie śródlądowym
        
        Ustawy prawo o stowarzyszeniach
        
        Ustawy o lasach
        
        Ustawy o ochronie przyrody
        
        Ustawy o ochronie zwierząt
        
        Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt
        
        Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej roślin
        
        Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie (z późniejszymi zmianami)
Wymiary ochronne:

Gatunek ryby Wymiar ochronny
Amur – Okoń do 18 cm
Boleń do 40 cm Płoć –
Brzana do 40 cm Pstrąg potokowy do 35 cm
Certa do 30 cm Pstrąg tęczowy –
Głowacica do 70 cm Sandacz do 50 cm
Jaź do 25 cm Sieja do 35 cm
Jelec do 15 cm Sum do 70 cm
Karaś – Szczupak do 50 cm
Karaś srebrzysty – Świnka do 25 cm
Karp do 30 cm Troć wędrowna do 45 cm
Kleń do 25 cm Troć jeziorowa do 50 cm
Krąp – Węgorz do 60 cm
Lipień do 33 cm Wzdręga do 15 cm
Lin do 30 cm Tołpyga –
Leszcz – Palia –
Łosoś do 45 cm Pozostałe
Miętus do 35 cm