Tajmień, znany również jako tajmen (Hucho taimen), to imponująca słodkowodna ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae), często klasyfikowana jako podgatunek głowacicy (Hucho hucho). Jest to największy i najstarszy przedstawiciel swojej rodziny, wysoko ceniony w wędkarstwie sportowym ze względu na swoje rozmiary i siłę. Oto najważniejsze informacje na temat tego fascynującego gatunku:
Występowanie:
Tajmień występuje głównie w dorzeczach górnej Wołgi, Uralu i Peczory. Można go również spotkać w rzekach Syberii oraz w dorzeczu rzeki Amur.
Charakterystyka:
Pokrewieństwo z głowacicą: Tajmień jest blisko spokrewniony z głowacicą, ale różni się od niej liczbą wyrostków skrzelowych na pierwszym łuku skrzelowym. Głowacica ma ich 16, podczas gdy tajmień posiada 11 lub 12.
Rozmiary: Dorosłe osobniki mogą osiągać imponujące rozmiary, nawet do 2 metrów długości i ważyć do 100 kg.
Ubarwienie: Samce przed tarłem stają się bardziej jaskrawe, a dolna część płetwy grzbietowej i płetwa odbytowa przybierają pomarańczowo-czerwony kolor.
Status ochronny:
Badania populacji tajmienia w rzece Wusuli w Chinach (2002, 2003) wykazały, że gatunek ten jest zagrożony. Nadmierny połów, zwłaszcza w celach sportowych, stanowi poważne zagrożenie dla jego przetrwania.
Nazewnictwo:
W języku polskim Hucho taimen występuje pod dwiema nazwami: tajmień i tajmen.
Tajmen jest odzwierciedleniem łacińskiej nazwy gatunkowej taimen i jest uważany za właściwą nazwę zwyczajową w kręgach zoologów i językoznawców.
Tajmień natomiast, wywodzący się z języka rosyjskiego (таймень), jest bardziej powszechnie używany, również w literaturze wędkarskiej, popularnonaukowej i specjalistycznej.
Podsumowanie:
Tajmień to niezwykle atrakcyjny gatunek dla wędkarzy, jednak ze względu na swoją wartość jako trofeum wędkarskie, jego populacje są zagrożone. Dlatego ochrona i zrównoważone zarządzanie tym gatunkiem są kluczowe dla jego przetrwania.
Źródła:
Wikipedia
Artykuł „Głowacica” dr hab. Romana Kujawy
