Amur biały (Ctenopharyngodon idella): Ryba z Rodziny Karpiowatych (Cyprinidae)
Cechy Morfologiczne
Ciało amura białego jest wydłużone, walcowate, z szeroką głową. Grzbiet ryby ma barwę brunatnozieloną, a boki są jaśniejsze, żółtozielonkawe, często z odcieniem srebrzystym. Otwór gębowy znajduje się w położeniu końcowym, co jest charakterystyczne dla ryb roślinożernych. Amur biały posiada dwa szeregi zębów gardłowych. Łuski są duże i wyraźnie widoczne, zazwyczaj występuje ich 40–42 w linii bocznej.
Występowanie
Gatunek ten jest rodzimy dla nizinnych rzek Chin oraz dorzecza rzeki Amur w Azji. Ze względu na swoją wartość użytkową, został introdukowany w wielu krajach świata, w tym w Europie i Ameryce Północnej. W Polsce pojawił się w latach 60. XX wieku. Pierwsze introdukcje miały miejsce w jeziorach konińskich oraz jeziorze Dgał Wielki na Pojezierzu Mazurskim, skąd ryba przedostała się do innych zbiorników wodnych.
Właściwości Użytkowe
Amur biały jest ceniony ze względu na swoje zalety użytkowe, zwłaszcza jako ryba roślinożerna. Jest hodowany głównie ze względu na zdolność do efektywnego kontrolowania roślinności wodnej w zbiornikach. W Polsce jego introdukcja miała na celu zwalczanie nadmiaru roślinności w szybko eutrofizujących się akwenach, takich jak jeziora i rzeki.
Wielkość i Wiek
Amur biały może żyć około 15 lat. Dorasta do 150 cm długości i osiąga masę ciała ok 45 kg.
Kilka rekordowych złowionych na wędkę:
45 kg – złowiony w Bułgarii w 2009 roku.
40 kg – złowiony w Rumunii w 2015 roku.
39 kg – złowiony w Czechach w 2017 roku przez Jana Nováka.
37 kg – złowiony na Węgrzech w 2012 roku.
39,20 kg. 132,0 cm. Krzysztof Ławnicki · 1998 r
Znaczenie Ekologiczne
Amur biały odgrywa istotną rolę zarówno w gospodarce rybnej, jak i ekologii wodnej. Jego introdukcja przyniosła korzyści w postaci kontroli roślinności wodnej w zbiornikach. Jednak może również prowadzić do negatywnych skutków, takich jak konkurencja z rodzimymi gatunkami ryb czy zmiana struktury ekosystemów wodnych.
Hodowla Ryb Triploidalnych
W celu zapobieżenia negatywnym skutkom introdukcji amura białego, w niektórych przypadkach stosuje się hodowlę ryb triploidalnych, które są pozbawione zdolności rozrodczych. Proces ten obejmuje „szokowanie” jaj rybich za pomocą ciepła lub elektryczności, co powoduje powstanie osobników triploidalnych.
Podsumowanie
Amur biały stanowi istotny element ekosystemów wodnych oraz branży rybnej i wędkarskiej. Jego właściwości użytkowe oraz zdolność do kontroli roślinności wodnej sprawiają, że jest cenionym gatunkiem zarówno przez hodowców, jak i ekologów oraz cennym wędkarskim trofeum. Konieczne jest jednak zachowanie ostrożności w celu zapobieżenia negatywnym skutkom jego introdukcji do nowych środowisk.
Różnice między amurem białym a amurem czarnym (Mylopharyngodon piceus)
Dieta: Amur biały jest roślinożerny i żywi się głównie roślinnością wodną, podczas gdy amur czarny jest mięsożerny i żywi się małżami, ślimakami i innymi organizmami dennymi.
Ubarwienie: Amur biały ma bardziej srebrzyste ubarwienie, podczas gdy amur czarny jest ciemniejszy, często z odcieniami czerni i brązu.
Hodowla: Oba gatunki pochodzą z Azji, ale amur czarny jest mniej powszechny w hodowli ze względu na swoje specyficzne wymagania żywieniowe.
- Maksymalna waga biały ok 45-50kg – czarny ok 100kg
Dodatkowe informacje o introdukcji w Polsce
Amur biały został sprowadzony do Polski po raz pierwszy w 1964 roku z ośrodka hodowli ryb roślinożernych Gorjačij Ključ na Ukrainie. Początkowo był hodowany w stawach Ośrodka Hodowli Ryb Ciepłolubnych w Gosławicach koło Konina. Głównym celem introdukcji było zwalczanie nadmiaru roślinności w szybko eutrofizujących się akwenach, głównie naturalnych jeziorach. W późniejszym czasie amur został zasiedlony także w rzekach, takich jak Wisła i Odra.
