Tag: ryba

Łosoś – Salmo salar – Salmon

ZPW Encyklopedia
Łosoś

Łosoś szlachetny, łosoś pospolity, łosoś europejski, łosoś atlantycki (Salmo salar) – ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae) Dorasta do 150 cm długości i 24 kg masy ciała. Według ustnych przekazów łososie z populacji drawskiej (zwane również królewskimi) osiągały 150 cm i aż 46 kg masy.Uchwytny w dopływach morza bałtyckiego np. Rega. Łuski drobne, mocno osadzone. Linia boczna dobrze widoczna. Na linii grzbietu występuje mała, czerwono-szara płetwa tłuszczowa (charakterystyczna dla łososiowatych). Głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Podczas tarła samce zmieniają ubarwienie na czerwonawe, a żuchwa przybiera kształt haka. Młode mają na bokach ciemne i czerwone plamki. Osobniki dorosłe mają nieregularne czarne plamy na górnej połowie ciała. Łosoś jest rybą drapieżną, początkowo żywi się skorupiakami planktonowymi i larwami owadów, później mniejszymi rybami oraz skorupiakami. Typowa ryba anadromiczna tzn. wędrująca na czas rozrodu z mórz do rzek. W czasie tej wędrówki łososie kierują się zapachem wody w miejscu, w którym przyszły na świat. W trakcie przekraczania granicy wód słodkich i słonych dokonują się w ich organizmach zmiany biochemiczne i fizjologiczne. W trakcie wędrówki nie pobierają pokarmu. Tarło odbywa się […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , ,

Miętus (Lota lota) – Burbot

ZPW Encyklopedia
miętus

Miętus (Lota lota) – Burbot: Tajemnicza Ryba Nocy Miętus (Lota lota), znany również jako burbot, to fascynująca ryba słodkowodna z rodziny dorszowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Lota Oken, co czyni go unikatowym gatunkiem. Występowanie i Charakterystyka Miętus to jedyna słodkowodna ryba z rodziny dorszowatych. Spotykany jest głównie w północnej i środkowej Europie, na wschód od Anglii, a także w północnej Azji i Ameryce Północnej. Preferuje czyste, szybko płynące rzeki z żwirowatym dnem. W Polsce można go znaleźć w Odrze i jej dopływach, a także w górskich potokach i zbiornikach zaporowych. Dorasta do imponujących rozmiarów, osiągając około 60-70 cm długości i wagę 2-4 kg. Miętus ma wydłużone, walcowate ciało, z drobnymi, okrągłymi łuskami ukrytymi głęboko w skórze. Jego ubarwienie jest zazwyczaj brązowawe, brązowoszare lub żółte, z ciemnym, marmurkowatym deseniem. Znaczenie i Metody Połowu Jako ryba ceniona za smaczne mięso, miętus jest popularnym celem wędkarzy. Poławiany jest głównie nocą, co czyni nocne wędkowanie jego ulubioną metodą połowu. Może być złowiony za pomocą prostych zestawów wędkarskich, z długimi przyponami ułatwiającymi wyjęcie haka po złowieniu ryby. Podsumowanie Zbliżający się koniec listopada […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , , , , ,

Lin (Tinca tinca) – Tench

ZPW Encyklopedia
LIN - zachodniopomorskie

Lin (Tinca tinca) – Ryba Charakterystyczna dla Wód Śródlądowych Lin, znany również jako pszenicznik, oczeretniak, mulak oraz kaliniak, jest jedynym przedstawicielem rodzaju Tinca z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Ta ryba słodkowodna występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, ale preferuje ciepłe, płytkie, silnie zarośnięte wody, zwane „jeziorami linowo-szczupakowymi”, takie jak na przykład Płoń. Podobnie jak amur i tołpyga, lin jest odporny na niską zawartość tlenu w wodzie, co czyni go wyjątkowo dostosowanym do różnych środowisk. Charakterystyka Morfologiczna Lin osiąga zazwyczaj długość 30-40 cm i wagę 1-2 kg, choć rekordowe osobniki mogą dorastać nawet do 70 cm i ważyć 7,5 kg. Jego ciało jest krępe, wygrzbiecone i okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami. Płetwy charakteryzują się zaokrąglonym kształtem, a oczy są stosunkowo małe i okrągłe. Lin ma wyraźny dymorfizm płciowy, przy czym płetwy brzuszne samca są znacznie większe niż u samicy. Zachowanie i Żywienie Jest to ryba ostrożna, unikająca zagrożeń i hałasu nad wodą. Lin preferuje nocne żerowanie i spędza czas zagrzebany w mule, polując na glony i bezkręgowce zamieszkujące dno zbiornika wodnego. Zastosowanie w Wędkarstwie […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , , , ,

Sumik karłowaty – (Ameiurus nebulosus) – Brown bullhead

ZPW Encyklopedia
Sumik Karłowaty

Sumik karłowaty (kolczak), (Ameiurus nebulosus) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby sumikowatej, w Polsce bardziej znany pod nazwą synonimiczną Ictalurus nebulosus oraz kolczak, kanadaj, sumik kanadyjski. W wielu krajach został introdukowany i był hodowany w akwariach i sadzawkach, skąd wydostał się na swobodę. Poławiany i hodowany gospodarczo, poławiany przez wędkarzy, prezentowany w akwariach publicznych. występuje – Ameryka Północna, w wielu krajach introdukowany, również w Polsce, gdzie obecnie występuje licznie, czasami masowo. Spotykany w wodach wolno płynących i stojących, nad miękkim podłożem, rzadziej w wodach słonawych. Osiąga długość ok. 30 cm, maksymalnie 55 cm. Żywi się mięczakami, owadami, pijawkami, planktonem, ikrą i małymi rybami. Wykazuje dużą odporność na niski poziom tlenu, wysoki poziom dwutlenku węgla oraz zanieczyszczeń, a także na podwyższoną temperaturę wody. Sumik karłowaty – (Ameiurus nebulosus) Sumik karłowaty – Nie posiada wymiaru oraz okresu ochronnego Ten pochodzący z Ameryki Północnej gatunek jest zagrożeniem dla rodzimych populacji ryb i należy go eliminować z naszych wód poprzez natychmiastowe uśmiercenie po złowieniu. wg/Wikipedia Nazwy i występowanie: Jest to gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby sumikowatej, znany również jako kolczak, kanadaj, lub sumik kanadyjski. W […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , , , , , ,

Kleń – (Leuciscus cephalus) – Chub

ZPW Encyklopedia
Kleń

Kleń: Ryba Słodkowodna o Wielu Twarzach Kleń, znany także jako kleń europejski (Leuciscus cephalus), to niezwykła ryba słodkowodna, która budzi zainteresowanie zarówno wśród wędkarzy, jak i entuzjastów przyrody. Jego charakterystyczne cechy i fascynujące zachowanie sprawiają, że jest to gatunek godny poznania. Opis Morfologiczny Kleń ma wyjątkowy wygląd, który łatwo odróżnić od innych ryb. Jego ciało jest lekko bocznie spłaszczone i pokryte dużymi, czarno obrzeżonymi łuskami. Z wyraźnie zarysowanymi, szeroko osadzonymi oczami, kleń wygląda jak mistrz kamuflażu wśród wód słodkich. Płetwa grzbietowa i ogonowa mają szarozielone zabarwienie, podczas gdy płetwy brzuszne i odbytowa są czerwone, dodając mu charakterystyczny wygląd. Środowisko Naturalne Kleń to ryba, która doskonale przystosowała się do różnorodnych środowisk wodnych. Można go spotkać zarówno w rzekach o wolnym nurcie, jak i w jeziorach, zbiornikach zaporowych czy nawet w zatokach morskich. Preferuje wody o umiarkowanym przepływie, choć potrafi przetrwać nawet w warunkach o większym prądzie. Jest też niezwykle odporny na zmiany temperatury, co sprawia, że jego zasięg występowania jest szeroki. Zachowanie i Żerowanie Kleń to ryba wszystkożerna, co czyni go wyjątkowo łatwym łupem dla wędkarzy. Od młodego […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , ,

Boleń – Aspius aspius – Asp

ZPW Encyklopedia
Boleń - (Aspius aspius) - Asp

Boleń: Europejska Ryba Karpiowata Boleń, naukowo Rapa, to ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych. Jej długie, wyciągnięte ciało jest nieco spłaszczone bocznie, z charakterystyczną spiczastą głową i małymi oczami. Otwór gębowy znajduje się szeroko i końcowo, a szczęka dolna ma zgrubienie na końcu, które chowa się we wgłębieniu szczęki górnej. Charakterystyka Morfologiczna Boleń posiada małe łuski, zazwyczaj 64-76 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa składa się z 10-11 promieni, a odbytowa z 15-18. Krawędź płetwy odbytowej jest sierpowato wcięta. Ubarwienie grzbietu jest oliwkowozielone z niebieskawym połyskiem, boki jaśniejsze, żółto lśniące, a strona brzuszna srebrzyście biała. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa są czerwonawe. Dorosłe osobniki mogą osiągać długość od 50 do 75 cm, a maksymalnie nawet 120 cm, przy wadze do 12 kg. Zachowanie i Dieta Młode boleń żyją w małych stadkach w pobliżu brzegów, natomiast rosnąc stają się bardziej samotnikami, trzymającymi się nurtu rzeki. Ich dieta w młodym wieku obejmuje wrotki, skorupiaki i larwy owadów, a po osiągnięciu około 9 cm długości zaczynają polować na inne ryby, takie jak ukleje, płocie, okonie, karasie i cierniki. Występowanie i Ochrona Boleń […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , ,

Brzanka – Barbus peloponnesius- Barbus

ZPW Encyklopedia
Brzanka: Mała, Złocista Rybka Europejskich Wód

Brzanka: Mała, Złocista Rybka Europejskich Wód Brzanka, znana również jako Barbus, to gatunek ryby z rodziny karpiowatych. Jej ciało jest wydłużone i wrzecionowate, pokryte łuskami cykloidalnymi. Otwór gębowy znajduje się w położeniu dolnym, a ryba posiada dwie pary wąsików. Charakterystyka Morfologiczna Płetwy parzyste brzanki są zaokrąglone, a płetwa ogonowa jest lekko wcięta. Jej ubarwienie jest złociste z brunatnymi plamami na bokach, a grzbiet ma barwę brunatną. Brzanka osiąga zazwyczaj do 30 cm długości. Istnieje dymorfizm płciowy: płetwa odbytowa samic sięga poza nasadę płetwy ogonowej, podczas gdy samce mają dłuższe płetwy parzyste. Zachowanie i Dieta Brzanki tworzą stada wielopokoleniowe i żywią się głównie skorupiakami i larwami owadów. Ich okres tarła przypada zazwyczaj na okres od maja do lipca. Zasiedlają górne biegi rzek nad podłożem kamienistym i żwirowym, a ich występowanie obejmuje obszary Europy Środkowej, w tym dorzecza Dunaju, Wisły i Dniestru, oraz Bałkany. W Polsce można je spotkać głównie w górnym biegu Wisły, jej  górnych dopływach oraz w dorzeczu górnego Sanu. Ochrona i Połowy Brzanka nie posiada okresu ochronnego, jednak wymiar ochronny wynosi zazwyczaj 20 cm. Limit dziennego […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , , ,

Amur biały – Ctenopharyngodon idella – Grass carp

ZPW Encyklopedia
Amur biały: Ryba z Rodziny Karpiowatych

Amur biały: Ryba z Rodziny Karpiowatych Cechy Morfologiczne Ciało amura białego jest wydłużone i walcowate, z szeroką głową. Grzbiet ryby ma barwę brunatnozieloną, natomiast boki są srebrzyste. Otwór gębowy znajduje się w położeniu końcowym, co jest charakterystyczne dla ryb roślinożernych. Amur biały posiada dwa szeregi zębów gardłowych. Łuski są duże, zazwyczaj występuje 40-42 w linii bocznej. Występowanie Gatunek ten jest rodzimy dla nizinnych rzek Chin oraz dorzecza rzeki Amur w Azji. Ze względu na swoją wartość użytkową, został introdukowany w wielu krajach świata, w tym także w Europie i Ameryce Północnej. Właściwości Użytkowe Amur biały jest ceniony ze względu na swoje zalety użytkowe, zwłaszcza jako ryba roślinożerna. Jest hodowany również ze względu na zdolność do efektywnego kontrolowania roślinności wodnej w zbiornikach wodnych. Wielkość i Wiek Amur biały może żyć około 15 lat. Osobniki dorosłe osiągają imponujące rozmiary, sięgając do 1,2 metra długości i ważąc nawet do 18 kg. Znaczenie Ekologiczne Amur biały odgrywa istotną rolę zarówno w kontekście gospodarki rybnej, jak i ekologii wodnej. Jego wprowadzenie do różnych regionów świata przyniosło korzyści w postaci kontroli roślinności wodnej […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , ,

Jazgarz – Gymnocephalus cernuus – Ruffe

ZPW Encyklopedia
Jazgarz (Gymnocephalus cernuus)

Jazgarz (Gymnocephalus cernuus): Mała Ryba, Duże Znaczenie Ekologiczne Jazgarz (Gymnocephalus cernuus), choć może wydawać się małym graczem w światowym spektrum ryb słodkowodnych, to jednak posiada ogromne znaczenie dla ekosystemów, w których występuje. Ta ryba z rodziny okoniowatych (Percidae) jest obecna w jeziorach i spokojnych wodach od Francji aż po wschodnią Syberię. Mimo swojej niewielkiej wielkości, jazgarz przyciąga uwagę naukowców i ekologów ze względu na swoje unikalne cechy oraz wpływ na otaczające środowisko. Cechy Morfologiczne Jazgarz charakteryzuje się lekko wygrzbieconym ciałem, osiągającym przeciętnie od 15 do 20 cm długości, choć niektóre osobniki mogą dorastać nawet do 25 cm. Jego ubarwienie jest zielonkowate, przyozdobione licznymi ciemnobrązowymi plamkami, co stanowi doskonałe kamuflaż wśród roślinności wodnej. Wyraźna linia boczna oraz rozpięta płetwa grzbietowa na ostrych promieniach to charakterystyczne cechy tego gatunku, ułatwiające jego identyfikację. Występowanie Jazgarz zasiedla jeziora oraz spokojne wody od zachodniej Europy po Syberię. Preferuje środowiska zadrzewione z różnorodnym podłożem, które zapewniają mu schronienie przed drapieżnikami oraz dostęp do pożywienia. Środowisko Życia Jako gatunek odporny na zanieczyszczenia wody, jazgarz potrafi przetrwać w różnorodnych warunkach środowiskowych. Woli wody o umiarkowanej […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , ,

Jelec – Leuciscus leuciscus – Common dace

ZPW Encyklopedia
Jelec (Leuciscus leuciscus): Ryba Z Rodziny Karpiowatych

Jelec (Leuciscus leuciscus): Ryba Z Rodziny Karpiowatych Występowanie i Środowisko Życia Jelec, naukowo znany jako Leuciscus leuciscus, to gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), który szeroko występuje w strumieniach, rzekach i jeziorach północnej i środkowej Europy. Jelca można także spotkać, choć rzadko, w Bałtyku, szczególnie w zatokach o małym zasoleniu. Preferuje on wody o dobrej czystości i umiarkowanym nurcie, gdzie przeważnie przebywa w grupach. Cechy Morfologiczne Jelec cechuje się wysmukłym, silnie bocznie spłaszczonym ciałem. Zazwyczaj nie przekracza długości 25 cm. Jego pysk jest zwykle zaostrzony, a otwór gębowy skierowany ku dołowi. Charakterystyczne dla niego jest również ubarwienie – grzbiet ma barwę czarnoniebieską z metalicznym połyskiem, boki i spód ciała są białożółtawe o słabym połysku. Płetwy natomiast, zazwyczaj są blade, żółtawe lub lekko pomarańczowe, z wyjątkiem płetwy grzbietowej i ogonowej, które mogą być intensywniej zabarwione. Zachowanie i Dieta Jelec jest rybą drapieżną, żywiącą się głównie larwami owadów, skorupiakami i innymi drobnymi organizmami wodnymi. Jest także znany z pobierania pokarmu z powierzchni wody, polując na owady latające. W okresie tarła, który przypada na marzec i kwiecień, samce, zwane mleczakami, […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , ,
1 2 3 4 5