Do jakich ryb porównuje się ludzi lub ich zachowanie?
Często zastanawiało mnie, dlaczego niektórych ludzi porównuje się do ryb lub łączy z rybą ich wygląd lub zachowanie. W tym artykule wspólnie postaramy się przeanalizować kilka połączeń ludzkiego i rybiego świata.
Brak ikry oznacza kogoś nie skorego do działania. Natomiast ktoś z ikrą to
człowiek ambitny, dążący do celu, brylujący w towarzystwie czy firmie.
Jaki związek ma ryba z ludzką psychiką?
Zimna ryba nie potrafi jako człowiek okazywać swoich uczuć i emocji.
Jak można bez konfliktu z własnym sumieniem osiągać korzyści, będąc nieczułą i obojętną
na wszystko zimną rybą?
To stwierdzenie nijak ma się do rzeczywistości, wystarczy przypomnieć sobie ubiegłoroczny pomór ryb w rzece Odrze. Można również poszukać w Internecie ilu weterynarzy specjalizuje się w leczeniu ryb, ba nawet diagnozuje u nich choroby przewlekłe w tym raka.
Czyli powiedzenie: „zdrowy jak ryba” ma się tak do zdrowia człowieka jak wół do karety.
Czuć się jak ryba w wodzie to czuć się nadzwyczaj dobrze, komfortowo i swobodnie w danym miejscu, sytuacji lub okolicznościach.
Czyli ktoś czuje się w jakimś miejscu lub w jakiejś sytuacji bardzo dobrze i swobodnie.
Karp przybył do Polski prawdopodobnie razem z Krzyżakami, zanim zaczęli go hodować Cystersi w XII wieku. Był ulubioną rybą dygnitarzy PRL, ·którzy upatrywali w nim panaceum na rybne braki ówczesnych sklepowych półek. Z wielkim sukcesem wypromowali łatwego w hodowli, ze sporym rocznym przyrostem masy wigilijnego gościa, który w innych krajach jest uważany za rybę śmieciową, nie nadającą się do spożycia.
Prawdopodobnie spory otwór gębowy karpia, który po wyciągnięciu z wody jest szeroko otwarty skłonił ludzi do porównań. Gdy ktoś słucha drugiej osoby z otwartymi ustami lub stoi sparaliżowany z otwartą gębą to strzela przysłowiowego karpia.
Węgorz najchętniej do swojej wodnej egzystencji wybiera miejsca ciepłe zarośnięte o mulistym dnie, niekiedy również spotyka się go w wartkich rzekach o dnie kamienistym, zwłaszcza, jeśli znajduje tam podmyte brzegi, korzenie drzew i wodne kryjówki. Najczęściej żeruje przy dnie. Zimę spędza zagrzebany w mule. Przed osiągnięciem dojrzałości płciowej węgorze żyją w wodach śródlądowych – samice w głębi lądu, samce w zasięgu wód słonawych. Dorosłe osobniki z braku połączeń z wodą morską wędrują czasami po lądzie pokonując trasę z wód słodkich do morza Sargassowego. Węgorz swoim zachowaniem przypomina raczej kota niż człowieka: chodzi swoimi drogami, jest wielką niewiadomą. „Oślizgły jak węgorz” to odniesienie do osoby, której nie można ufać lub która jest postrzegana jako nieuczciwa. Oślizgły węgorz – mówimy tak o człowieku, któremu nie należy ufać, który jest godny pogardy. Nie wiadomo, czym węgorz zarobił wśród ludzi na taką negatywną reklamę. Może zawdzięcza to ludzkiemu przekonaniu, że jego mięso jest najsmaczniejszym rybnym kąskiem, który może się przytrafić człowiekowi na jego talerzu. Dzięki tej negatywnej w świecie ludzi sławie jest obecnie rybą, która może całkowicie wyginąć.
Ryba płotka występuje w całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, zlewiska Adriatyku, Grecji oraz północnej Skandynawii, ·na wschodzie sięga daleko w głąb Azji. Występuje we wszystkich wodach słodkich w Polsce (w rzekach, jeziorach i stawach, z wyjątkiem gór), ·występuje również w wodach przybrzeżnych Bałtyku.
Płotka, to w przenośni człowiek, który posiada małe środki lub wpływy materialne. Człowiek nieznaczący, łatwy do ogrania.
Leszcz występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Apenińskiego, zachodniej Francji, południowej części Półwyspu Bałkańskiego, północnej Szkocji oraz północnej Skandynawii. Występuje także w zachodniej Azji, leszcz przez Rosjan został zaaklimatyzowany na wielu obszarach Syberii. W Polsce jest pospolity w jeziorach, ·rzekach nizinnych jak również w przybrzeżnej strefie Bałtyku. Super bonus w zawodach wędkarskich.
A co ma wspólnego z ludźmi?
Człowiek pozbawiony wiedzy lub umiejętności w danej dziedzinie, który zdaniem mówiącego, niewiele znaczy w danej hierarchii, oceniany negatywnie, jako niewiele rozgarnięty, niemądry, słaby, chudy. Jest postrzegany, jako tani przeciwnik łatwy do ogrania przez prawdziwego rekina.
Szczupak – drapieżna ryba z rodziny szczupakowatych. Żyje w wodach słodkich oraz w słonawych wodach Bałtyku. Osiąga długość do 1, 5 m i masę do około 35 kg. Okazy ponad 15-20 kg są rzadkie. Zęby szczupaka są skierowane do środka i bardzo ostre. Linia boczna wyraźnie widoczna, biegnie od płetwy ogonowej, aż do pokryw skrzelowych. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko. Roczny szczupak może ważyć co najwyżej kilogram. Jest świetnie przystosowany do życia wodnego drapieżnika, normalnie nie jest aktywnym myśliwym, choć zalicza się do najbardziej drapieżnych ryb.
Szczupak, jako wizerunek ludzki to młody nad wyraz szczupły podlotek. Rzucenie się za czymś lecącym lub spadającym – długim susem nierzadko zakończonym widowiskowym upadkiem jest określany, jako rzut na szczupaka.
Największą dumą i atrybutem suma – króla słodkich wód są naturalnie jego wąsy, których posiada trzy pary – jedną najdłuższą, w kącikach paszczy, a dwie mniejsze na dole pyska.
Pod koniec XVII w. cnotą prawdziwego mężczyzny było posiadanie sumiastych wąsów, które w ówczesnych czasach uchodziły za prestiż i objaw męskiej cnoty. Twarz bez sumiastego wąsa kojarzyła się wtedy z pospólstwem, łotrami i opojami – nie uchodziła za powab u płci przeciwnej.
Flądra, płastuga – ogólna nazwa ryby flądro kształtnej (płastugokształtnej) – charakteryzującej się spłaszczonym, asymetrycznym ciałem. Mało, kto oglądając na ladach sklepowych flądrę zastanawia się nad tą bałtycką rybą, która w drodze rozwoju z biegiem dorastania dla własnej ochrony po wykluciu się z ikry wykształciła z normalnego kształtu ryby, czyli oczy po obu stronach tułowia, przeistaczanie się w płastugę z oczami po jednej stronie prawie nie widoczną, gdy leży na dnie morza. Bałtyckie foki poradziły sobie z tym kamuflażem i dość szybko potrafią zamaskowaną na dnie flądrę wytropić by nią się posilić.
Dlaczego ten fenomen flądry niekorzystnie wpłynął na porównywanie do niej ludzi do dziś nie wiadomo?· Ludzie określają „flądrą” kobietę niechlujną, pogardliwie mówią tak o kobiecie wyzwolonej, rozrywkowej.
Rekin to drapieżna ryba morska, osiągająca znaczne rozmiary, nie bojąca się ludzi, często w akwenach, w których występuje uważająca ich za tanią zdobycz.
Człowiek rekin to potentat finansowy, bezwzględny w interesach. Często mający w firmie bardzo silną pozycję i duże wpływy, egoista nieliczący się z innymi pracownikami.
To tylko kilka wybranych ludzkich zachowań porównywanych do ryb. Nie znaczy to, że ryby są takie pokrętne lub oślizłe jak zachowania ludzkie. W perspektywie lat ludzie próbowali wytłumaczyć sobie lub uprościć swoje zachowanie lub innych przypisując cechy rybie, było to mniej bolesne i prostsze.
Podsumowując, porównania ludzi do ryb często odnoszą się do różnych cech osobowościowych, zachowań lub pozycji społecznej. Te metafory mogą być używane w różnych kontekstach, od pochlebstwa do krytyki.