Łososie zabijają orki – Południowe orki w Kanadzie

Orka

Łososie zabijają orki – Południowe orki w Kanadzie Łososie zabijają orki, a ta zaskakująca relacja ma głębsze konsekwencje niż się początkowo wydawało. Orki kanadyjskie, zwane „Puget Sound killer”, wykazują znaczną różnicę w zanieczyszczeniu toksynami w porównaniu do swoich północnych pobratymców. W celu wyjaśnienia tej toksycznej zagadki, powołano kanadyjsko-amerykański zespół naukowy. W początkowej fazie badań stwierdzono, że podstawą pożywienia kanadyjskich orek jest łosoś, co skłoniło naukowców do badania tej ryby jako potencjalnego źródła południowego zanieczyszczenia. Badacze dokonali pomiaru obecności toksycznych chemikaliów w mięsie łososia chinook, który stanowi główną część diety orek. Odkryto, że poziom zanieczyszczenia toksycznego łososia zmienia się w zależności od miejsca przebywania ryby, przy czym łososie pochodzące z Puget Sound wykazywały wyższe stężenie toksyn niż te z British Columbia. Te odkrycia wskazują na kompleksowy problem zanieczyszczenia środowiska wód, który ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierząt drapieżnych, takich jak orki. Praca naukowców nad tym tematem nie tylko pomaga lepiej zrozumieć ekologię tych zwierząt, ale także podkreśla pilną potrzebę działań na rzecz ochrony i oczyszczenia środowiska naturalnego.   Łososie zabijają orki Uczeni odkryli, że chinook z Puget Sound […]

» Zobacz więcej

Wędkarstwo karpiowe w USA

Wędkarstwo karpiowe w USA

Wędkarstwo karpiowe w USA – W Europie, wędkarstwo karpiowe jest dobrze rozwinięte i rozszerzone do rangi sportu. Wędkowanie na starym kontynencie łowienie karpi jest zdecydowanie najpopularniejszym rodzajem wędkowania. Od 1940 w Anglii, rozpoczęła się era Karpiarzy zaczęto rozwijać przemysł karpiowy powstał ogromny wachlarz wędek, kołowrotków, taktyki wędkowania, zanęt oraz przynęt. W 1952 roku Richard Walker stał się sławny, kiedy złowił 20kg karpia z Redmire Basen w Anglii, na krótko po tym wydarzeniu, wędkarstwo karpiowe rozpoczęło swój doniosły marsz po Europie trwający do dzisiejszego dnia. W USA króluje Bas, dlatego większość wędkarzy karpia uważa za rybę żerującą na wszystkim o bezmyślnych, braniach, chociaż niedawno za pośrednictwem reklamy i edukacji wędkarskiej, dzięki American Society Carp i PGD coraz większej grupie wędkarzy w USA połowy karpi wydają się wyzwaniem taktycznym w połączeniu z wędkarskim dreszczykiem emocji. Karp w Stanach Zjednoczonych zdobywa coraz szerszą grupę wędkarskich zwolenników. Rozpoczęto organizowanie zawodów karpiowych z dużymi pulami nagród, na przykład Turniej Konfederacji w Texasie – jezioro Austin przez American Society Carp. Wędkarstwo karpiowe w USA Amerykańskie wędkarstwo karpiowe posiada ogromny potencjał rozwoju, może on […]

» Zobacz więcej

Irlandzka walka o węgorze

Irlandzka walka o węgorze - Strona fishing.ie powiadomiła swoich czytelników o rozpoczęciu radykalnej ochrony węgorza w Irlandii.ochrona węgorza

Irlandzka walka o węgorze – Strona fishing.ie powiadomiła swoich czytelników o rozpoczęciu radykalnej ochrony węgorza w Irlandii.ochrona węgorza Irlandia podjęła działania mające na celu zapewnienie przeżycia swojej populacji węgorza, poprzez wprowadzenie ograniczeń połowów. Zasoby węgorza w Irlandii i Europie są już na wyczerpaniu, obecnie, aby zapewnić przetrwanie tego gatunku są potrzebne radykalne działania,. Ta decyzja jest zgodna z ustaleniami UE czyli z planem zarządzania unijnego mającego na celu zmniejszenie śmiertelności węgorza i zwiększenie liczby tej ryby w rzekach. Irlandzki rząd przedstawił do zatwierdzenia Komisji Europejskiej propozycje wprowadzenia częściowego zakazu połowów węgorza w swoich wodach. Zakaz będzie obowiązywać w Shannon, Corrib i Lough Erne, ale nie będzie dotyczył wyspy Lough Neagh gdzie są notowane największe połowy węgorzy. Irlandzka walka o węgorze Ta inicjatywa spotkała się z dużym niezrozumieniem środowisk rybackich, które to za znikanie węgorza z irlandzkich wód oskarżają przemysł i idące za nim zanieczyszczenia środowiska. Kilka lat temu Komisja Europejska nakazała Państwom Członkowskim opracowanie planów zarybień i połowów węgorza, w oparciu o zapewnienie 40% możliwości ucieczki tej ryby do morza w celach późniejszej hodowli. Plan Irlandii przewiduje […]

» Zobacz więcej

Ryba w sosie słodko – kwaśnym – Przepis ZPW

Ryba sos słodko kwaśny

Ryba w sosie słodko – kwaśnym – Złowioną przez nas rybę sprawiamy i umieszczamy na półmisku, następnie skrapiamy mięso rybie sokiem z cytryny (pamiętajmy – im gatunek ryby będzie szlachetniejszy, tym lepsza potrawa). Ja do panierki używam patentu Rex Hunt polegającego na umieszczeniu przypraw i mąki w torebce foliowej a następnie włożeniu do niej ryby lub kawałka ryby. Zamykam szczelnie torebkę mając na uwadze to, że przed zamknięciem w torebce wraz z panierką i rybą musi zostać powietrze, by można było potrząsać nią tak, aby ryba swobodnie obracała się wewnątrz i obtaczała w panierce. Otoczenie, w którym przygotowujemy w ten oto sposób rybę, zostaje czyste bez śladu naszej ingerencji. Można również obtoczyć rybę w panierce metodą tradycyjną. Nie przeszkodzi to w żaden sposób naszej potrawie. Pamiętajmy: gdy ryba przed smażeniem nie zostanie nasolona – nie będzie miała po obróbce termicznej pięknego złotego koloru i może przywierać w trakcie smażenia do patelni. Po obtoczeniu smażymy rybę (filety rybne,zrazy itp…) i układamy na głębokim półmisku dosyć luźno, ponieważ w końcowej fazie zostanie ona zalana sosem. Ryba w sosie słodko […]

» Zobacz więcej

Polacy w Anglii kradną ryby?

Polacy w Anglii

Polacy w Anglii kradną ryby? – Brytyjskie media alarmują, że nielegalny połów ryb przez imigrantów z Polski może wkrótce spowodować katastrofę ekologiczną. Z wód lądowych w Anglii i Walii mogą zniknąć wszystkie ryby. To propaganda – odpowiadają polscy wędkarze. W „The Telegraph” z 6 sierpnia 2006 roku w artykule „Gniew na imigrantów, którzy zjadają ryby” (Fury as migrants anglers ‚eat the fish’) czytamy, że brytyjscy wędkarze obwiniają imigrantów ze Europy Wschodniej o spowodowanie znacznego spadku liczby ryb w rzekach i jeziorach. „Zamiast wrzucać złowione ryby z powrotem do wody, nielegalnie je zatrzymują, aby przyrządzić z nich posiłek” – pisze gazeta. Sugeruje też, że z tego powodu brytyjska Agencja Ochrony Środowiska wzmocniła ochronę wód lądowych wysyłając specjalne uzbrojone patrole mające powstrzymywać złodziei od nielegalnego połowu.Cytowany przez „The Telegraph” redaktor czasopisma wędkarskiego „Angling Times”, Richard Lee, twierdzi, że gniew na imigrantów spowodowany trzebieniem przez nich rybostanu jest tak wielki, że wkrótce może dojść do aktów przemocy. – Skala kradzieży dokonywanych przez przybyszy jest przerażająca. Ci brytyjscy wędkarze, którzy do tej pory oddają jedynie strzały ostrzegawcze nad głowami kłusowników, mogą […]

» Zobacz więcej

Głowacz (Cottus gobio) – Szczekająca ryba

Głowacz

  Duża głowa, wyłupiaste oczy i szeroki otwór gębowy. Tak można by krótko opisać jednego z mieszkańców Wieprzówki, największego, lewego dopływu Skawy. Głowacz pręgopłetwy (Cottus poecilopus), bo o nim mowa, zamieszkuje rzeczki, potoki z szybko płynącą, dobrze natlenioną i czystą wodą. Żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi, głównie larwami owadów, ale zjada też ikrę i młode innych ryb, za co był tępiony, jako szkodnik. Głowacz (Cottus gobio) Głowacz jest rybą drapieżną dochodzącą do 12 cm długości. Ma duże płetwy piersiowe i wąskie, wydłużone, pręgowane brzuszne. Płetwa grzbietowa jest podwójna, pierwsza zaopatrzona w kolce, którymi można się boleśnie skaleczyć. Rozmnaża się od lutego do końca kwietnia. Ma ciekawe zwyczaje rozrodcze, samiec wabi do upatrzonej przez siebie norki jedną lub dwie samice i prowokuje je do złożenia ikry, którą sam się opiekuje i broni. Jest jedną z nielicznych ryb, które wydają dźwięki przypominające szczekanie. Same głowacze są pokarmem dla wielu drapieżników, ale największym zagrożeniem są dla nich zanieczyszczenia i wszelkiego rodzaju prace związane z długotrwałym mąceniem wody oraz naruszaniem stabilności podłoża koryta potoku. Jest to dla nich szczególnie zabójcze w […]

» Zobacz więcej

Konserwa z płoci

Konserwa z płotek

Konserwa z płotek – Jest to potrawa, która może być przechowywana przez dłuższy okres w naszych spiżarniach i otwierana przy różnych okazjach. I co najważniejsze prosta w przygotowaniu. Konserwa z płoci Przygotowujemy: Płocie – ok. 1kg Mąka do panierki Przecier pomidorowy – 100 ml Ketchup, ocet winny, sól, pieprz, przyprawy wg smaku. Oliwa lub olej do smażenia i opiekania Płocie sprawiamy, następnie panierujemy i wysmażamy. Po wysmażeniu trybujemy je (oddzielamy mięso od ości .) Mięso umieszczamy w rondlu gdzie zostanie połączone z zalewą ketchupowo – przecierową i zalane oliwą. Rondel z mięsem wstawiamy do piekarnika ok. 200 C i opiekamy od 3 do 10 minut w zależności od chęci uzyskania konsystencji potrawy. Tak przygotowaną potrawę umieszczamy w słoiczkach uzupełniając zalewą z rondla a następnie pasteryzujemy. Smakiem przypomina konserwę rybną w pomidorach na ostro czy łagodnie w zależności od użytych przypraw. Po wykonaniu opisanych czynności potrawa jest gotowa do spożycia.   Życzę smacznego. Wanda

» Zobacz więcej

Łosoś – Salmo salar – Salmon

Łosoś

Łosoś szlachetny, łosoś pospolity, łosoś europejski, łosoś atlantycki (Salmo salar) – ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae) Dorasta do 150 cm długości i 24 kg masy ciała. Według ustnych przekazów łososie z populacji drawskiej (zwane również królewskimi) osiągały 150 cm i aż 46 kg masy.Uchwytny w dopływach morza bałtyckiego np. Rega. Łuski drobne, mocno osadzone. Linia boczna dobrze widoczna. Na linii grzbietu występuje mała, czerwono-szara płetwa tłuszczowa (charakterystyczna dla łososiowatych). Głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Podczas tarła samce zmieniają ubarwienie na czerwonawe, a żuchwa przybiera kształt haka. Młode mają na bokach ciemne i czerwone plamki. Osobniki dorosłe mają nieregularne czarne plamy na górnej połowie ciała. Łosoś jest rybą drapieżną, początkowo żywi się skorupiakami planktonowymi i larwami owadów, później mniejszymi rybami oraz skorupiakami. Typowa ryba anadromiczna tzn. wędrująca na czas rozrodu z mórz do rzek. W czasie tej wędrówki łososie kierują się zapachem wody w miejscu, w którym przyszły na świat. W trakcie przekraczania granicy wód słodkich i słonych dokonują się w ich organizmach zmiany biochemiczne i fizjologiczne. W trakcie wędrówki nie pobierają pokarmu. Tarło odbywa się […]

» Zobacz więcej

Miętus (Lota lota) – Burbot

miętus

Miętus (Lota lota) – Burbot: Tajemnicza Ryba Nocy Miętus (Lota lota), znany również jako burbot, to fascynująca ryba słodkowodna z rodziny dorszowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Lota Oken, co czyni go unikatowym gatunkiem. Występowanie i Charakterystyka Miętus to jedyna słodkowodna ryba z rodziny dorszowatych. Spotykany jest głównie w północnej i środkowej Europie, na wschód od Anglii, a także w północnej Azji i Ameryce Północnej. Preferuje czyste, szybko płynące rzeki z żwirowatym dnem. W Polsce można go znaleźć w Odrze i jej dopływach, a także w górskich potokach i zbiornikach zaporowych. Dorasta do imponujących rozmiarów, osiągając około 60-70 cm długości i wagę 2-4 kg. Miętus ma wydłużone, walcowate ciało, z drobnymi, okrągłymi łuskami ukrytymi głęboko w skórze. Jego ubarwienie jest zazwyczaj brązowawe, brązowoszare lub żółte, z ciemnym, marmurkowatym deseniem. Znaczenie i Metody Połowu Jako ryba ceniona za smaczne mięso, miętus jest popularnym celem wędkarzy. Poławiany jest głównie nocą, co czyni nocne wędkowanie jego ulubioną metodą połowu. Może być złowiony za pomocą prostych zestawów wędkarskich, z długimi przyponami ułatwiającymi wyjęcie haka po złowieniu ryby. Podsumowanie Zbliżający się koniec listopada […]

» Zobacz więcej

Lin (Tinca tinca) – Tench

LIN - zachodniopomorskie

Lin (Tinca tinca) – Ryba Charakterystyczna dla Wód Śródlądowych Lin, znany również jako pszenicznik, oczeretniak, mulak oraz kaliniak, jest jedynym przedstawicielem rodzaju Tinca z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Ta ryba słodkowodna występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, ale preferuje ciepłe, płytkie, silnie zarośnięte wody, zwane „jeziorami linowo-szczupakowymi”, takie jak na przykład Płoń. Podobnie jak amur i tołpyga, lin jest odporny na niską zawartość tlenu w wodzie, co czyni go wyjątkowo dostosowanym do różnych środowisk. Charakterystyka Morfologiczna Lin osiąga zazwyczaj długość 30-40 cm i wagę 1-2 kg, choć rekordowe osobniki mogą dorastać nawet do 70 cm i ważyć 7,5 kg. Jego ciało jest krępe, wygrzbiecone i okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami. Płetwy charakteryzują się zaokrąglonym kształtem, a oczy są stosunkowo małe i okrągłe. Lin ma wyraźny dymorfizm płciowy, przy czym płetwy brzuszne samca są znacznie większe niż u samicy. Zachowanie i Żywienie Jest to ryba ostrożna, unikająca zagrożeń i hałasu nad wodą. Lin preferuje nocne żerowanie i spędza czas zagrzebany w mule, polując na glony i bezkręgowce zamieszkujące dno zbiornika wodnego. Zastosowanie w Wędkarstwie […]

» Zobacz więcej
1 2