Trawianka (Perccottus glenii) to gatunek ryby okoniokształtnej, będący jedynym przedstawicielem rodzaju Perccottus. Przyjrzyjmy się bliżej temu interesującemu stworzeniu.
Trawianka występuje w Azji Południowej oraz w dorzeczu Amuru. Jej zasięg obejmuje te obszary, ale również coraz częściej można ją spotkać w innych regionach, takich jak województwo świętokrzyskie czy podkarpackie w Polsce.
Mniej znana nazwa tego gatunku to gołowieszka, pochodząca z języka rosyjskiego. W języku polskim proponowano również inne nazwy, takie jak rotan czy najeźdźca w Polskich Wodach.
Trawianka przypomina jazgarza, ale wyróżnia się charakterystycznym zielonym ubarwieniem oraz dużym pyskiem. Jej adaptacyjne zdolności są imponujące – potrafi przetrwać nawet w wysychających zbiornikach przez kilka tygodni, polując żarłocznie na wszystko, co się rusza.
Obecność trawianki stanowi poważne zagrożenie dla rodzimych gatunków ryb i płazów. Chętnie poluje na narybek, a larwy płazów są dla niej łatwym celem. Szczególnie dotkliwe skutki jej obecności można zaobserwować w małych zbiornikach wodnych, gdzie konkuruje o pożywienie z innymi gatunkami. Zdarzały się nawet przypadki, gdzie trawianka doprowadziła do wytępienia całych populacji ryb.
Z uwagi na status obcego i inwazyjnego gatunku, trawianka została objęta zakazem hodowli w akwariach oraz wypuszczania na wolność po złowieniu. Nawet amatorzy wędkarstwa muszą przestrzegać tych przepisów, aby nie przyczyniać się do dalszego rozprzestrzeniania się tego szkodliwego gatunku. Każda złowiona trawianka powinna być natychmiast uśmiercona.
Trawianka, mimo swojej niewielkiej wielkości, stanowi olbrzymie zagrożenie dla ekosystemu wodnego Polski. Jej zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się oraz żarłoczne apetyty stawiają ją w szeregu niewygodnych najeźdźców. Dlatego ważne jest, abyśmy zdawali sobie sprawę z konsekwencji związanych z obcymi gatunkami i podejmowali odpowiednie działania mające na celu ochronę naszych rodzimych ekosystemów wodnych.