Amur Czarny (Mylopharyngodon piceus) – Przewodnik po Gatunku

Amur czarny (czarny karpik)

Amur czarny, znany również jako czarny karpik, to gatunek ryby słodkowodnej należący do rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Pochodzi z Azji Wschodniej, a jego naturalne siedliska obejmują głównie Chiny, zwłaszcza dorzecze rzeki Jangcy. Gatunek ten został introdukowany do innych regionów świata, w tym do Stanów Zjednoczonych i Europy, gdzie czasami jest uważany za gatunek inwazyjny.

Ciało i Ubarwienie

Amur czarny ma wydłużone, bocznie spłaszczone ciało, które zapewnia mu zwinność i szybkość w wodzie. Jego dobrze rozwinięte płetwy umożliwiają sprawne poruszanie się w różnych warunkach wodnych, zarówno w rzekach, jak i jeziorach. Ciało pokryte jest dużymi łuskami, które zapewniają pewną ochronę przed drapieżnikami.

Charakterystyczne dla tego gatunku jest ciemne ubarwienie, od którego pochodzi jego nazwa. Odcień może różnić się w zależności od warunków środowiskowych, takich jak jakość wody czy dostępność pokarmu. Ubarwienie może wahać się od ciemnoszarego do niemal czarnego, co czyni go atrakcyjnym nie tylko dla wędkarzy, ale także dla akwarystów.

Wielkość

Dorosłe osobniki amura czarnego (Mylopharyngodon piceus) osiągają zazwyczaj długość od 60 do 80 cm, jednak w sprzyjających warunkach środowiskowych mogą dorastać nawet do 148 cm. Masa ciała dorosłych osobników często przekracza 35 kg, co czyni go jednym z największych przedstawicieli rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Ta imponująca wielkość, w połączeniu z siłą i walecznością, sprawia, że amur czarny jest pożądanym trofeum wśród miłośników wędkarstwa karpiowego. Wędkarze cenią go nie tylko za rozmiar, ale także za trudność w złowieniu, co czyni go prawdziwym „rekordowym łupem”.

Dodatkowe informacje:

Warunki wzrostu: Amur czarny najlepiej rośnie w dużych, dobrze natlenionych zbiornikach wodnych o obfitości pokarmu (głównie ślimaków i małży).
Rekordy wędkarskie: W niektórych regionach świata, gdzie amur czarny został introdukowany, odnotowano przypadki złowienia osobników o masie przekraczającej 40 kg.
1. Stany Zjednoczone:
  - W Arkansas i Missisipi odnotowano przypadki złowienia amurów czarnych o masie przekraczającej 40 kg. Te stany są znane z dużych, dobrze zarządzanych zbiorników wodnych, które sprzyjają wzrostowi ryb.
  - W Kalifornii amur czarny również osiąga duże rozmiary, zwłaszcza w zbiornikach, gdzie występuje obfitość pokarmu (ślimaków i małży).
2. Europa:
  - W Rumunii i na Węgrzech, gdzie amur czarny został wprowadzony do dorzecza Dunaju, odnotowano osobniki o masie przekraczającej 30 kg. Choć rzadziej osiągają tu rozmiary rekordowe, są cenione przez wędkarzy ze względu na swoją siłę i waleczność.
3. Azja:
  - W Chinach, w naturalnych siedliskach amura czarnego (np. w rzece Jangcy), odnotowano osobniki o masie przekraczającej 35 kg. Jednak ze względu na intensywne połowy i presję środowiskową, takie okazy są coraz rzadsze.
Rekordowe połowy amura czarnego
1. Angelika Jasik
  - Miejsce: Iannis Lake, Rumunia
  - Waga: ponad 32 kg
  - Szczegóły: Angelika Jasik złowiła tego imponującego amura czarnego podczas zasiadki na rumuńskim jeziorze Iannis. Jest to jeden z największych udokumentowanych połowów tego gatunku w Rumunii.
2. Pascal Zettl
  - Miejsce: Stawy Hubertus Teich, Austria
  - Data: 9 maja 2009 r.
  - Waga: 39,5 kg
  - Długość: 148 cm
  - Szczegóły: Austriak Pascal Zettl ustanowił nowy rekord Austrii, łowiąc amura czarnego o wadze 39,5 kg. Ten połów jest jednym z największych udokumentowanych w Europie.
3. Połów w Bangladeszu (100 kg)
  - Miejsce: Bangladesz (dokładna lokalizacja nieznana)
  - Waga: ponad 100 kg
  - Szczegóły: W Bangladeszu odnotowano złowienie amura czarnego o wadze przekraczającej 100 kg. Ryba została złowiona w sieci, co potwierdza, że gatunek ten może osiągać naprawdę imponujące rozmiary w naturalnych warunkach.
4. Połów na wędkę (75 kg)
  - Miejsce: Bangladesz (rzeka)
  - Waga: 75 kg
  - Szczegóły: Na platformie YouTube można znaleźć nagranie, na którym lokalny wędkarz łowi amura czarnego o wadze 75 kg na teleskop
Znaczenie dla wędkarzy: Amur czarny, ze względu na swoją siłę, waleczność oraz imponującą wagę, jest uważany za jednego z najbardziej wymagających przeciwników w wędkarstwie karpiowym.

Żywienie

Amur czarny jest mięsożerny, w przeciwieństwie do swojego kuzyna, amura białego, który jest roślinożerny. Żywi się głównie ślimakami, małżami oraz innymi organizmami bentosowymi (żyjącymi przy dnie). Młode osobniki mogą również spożywać zooplankton i drobne bezkręgowce.

Występowanie

Amur czarny (Mylopharyngodon piceus) naturalnie występuje w wodach słodkich Chin i Tajwanu. Gatunek ten został introdukowany w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest uważany za gatunek inwazyjny. Preferuje spokojne, głębokie wody płynące oraz jeziora o mulistym lub piaszczystym podłożu. W Chinach można go spotkać m.in. w rzece Jangcy, a na Tajwanie w lokalnych zbiornikach wodnych. Występuje również, choć mniej licznie, w południowej części dorzecza Amuru. Jest hodowany w Rosji, występuje w południowej części dorzecza Wołgi oraz w północnych dopływach Morza Czarnego, takich jak Dniestr i Dniepr. Gatunek ten został również wprowadzony do basenu Dunaju, gdzie można go spotkać na Węgrzech i w Rumunii. Do prywatnego użytku został sprowadzony: Niemcy w 1970r, Czechy 2000r, Węgry 1963r. Rumunia w latach 1960-62, Ukraina 1962r.

Znaczenie Ekologiczne i Kulturowe

Amur czarny odgrywa istotną rolę w ekosystemach słodkowodnych, szczególnie w swoich naturalnych siedliskach w Chinach i na Tajwanie. W kulturze chińskiej jest ceniony jako ryba spożywcza, a ze względu na swoje zdolności do kontrolowania populacji ślimaków i małży, jest również wykorzystywany w zarządzaniu ekosystemami wodnymi.

Znaczenie Ekologiczne

Jako gatunek mięsożerny, amur czarny pomaga kontrolować populacje ślimaków i małży, które mogą być szkodliwe dla ekosystemów wodnych. Jednak jego introdukcja do nowych środowisk (np. w Stanach Zjednoczonych) może prowadzić do negatywnych skutków ekologicznych, takich jak wypieranie rodzimych gatunków ryb i zakłócanie równowagi biologicznej.

Wykorzystanie w Kontroli Ekosystemów

Amur czarny był wprowadzany do niektórych ekosystemów (np. w USA) jako metoda biologicznej kontroli populacji ślimaków, które są często nosicielami pasożytów zagrażających hodowlom ryb. Jednak ze względu na jego mięsożerność i zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się, istnieje ryzyko, że może stać się gatunkiem inwazyjnym, zagrażającym lokalnym ekosystemom.

Wnioski

Amur czarny to gatunek o dużym znaczeniu ekologicznym, szczególnie w swoich naturalnych siedliskach. Jego mięsożerny charakter odróżnia go od amura białego, który jest roślinożerny. Wprowadzenie amura czarnego do nowych ekosystemów wymaga ostrożności i monitoringu, aby uniknąć negatywnych skutków dla lokalnej bioróżnorodności.

Kluczowe różnice między amurem czarnym a białym:

Żywienie:
- Amur czarny: mięsożerny (ślimaki, małże).
- Amur biały: roślinożerny (rośliny wodne, glony).
Znaczenie ekologiczne:
- Amur czarny: kontroluje populacje ślimaków i małży.
- Amur biały: kontroluje nadmierny wzrost roślinności wodnej.
Wprowadzenie do nowych ekosystemów:
- Oba gatunki mogą być inwazyjne, ale z różnych powodów (amur czarny zagraża mięczakom, amur biały – roślinom).