Sezon zasiadkowy w pełni

Turystyka na ZPW
Nad wodą lub w ogrodzie - planujemy nowy sezon grillowy

Sezon zasiadkowy w pełni. Wędkarze lubiący wędkowanie długoterminowe (czyli trwające kilka lub więcej dni) doczekali się wreszcie swojego  sezonu letniego. W sezonie wakacyjnym można spokojnie poświęcić kilka dni i nocy do zaspokojenia swojej wędkarskiej pasji. W dzisiejszych czasach w zależności od ekonomicznych możliwości wędkującego, swoją wakacyjną wyprawę: oprócz kijów, sprzętu, akcesoriów, zanęt i robactwa, można doposażyć w: namioty, pojazdy mechaniczne nierzadko w campingi lub campery. Oczywiście na wypad nad wodę podróżuje się ze znajomymi po kiju lub z rodziną. Kiedyś wyglądało to mocno skromniej, wystarczyły: wędki, robactwo i ognisko a i ryby lepiej brały. Obecnie nad wodą można usłyszeć narzekania na presję wędkarską, niedorybianie wód czy przełowienie – przydałoby się sezonowanie łowisk czyli zamykanie ich dla wędkujących oczywiście po mocnym gruntownym zarybieniu na co najmniej pięć lat. Podobnie jak to się robi w krajach zachodniej Europy – nasi wodni decydenci nadal wolą spoglądać na wschodnią stronę podobnie jak „Zosieńka” ze starej żołnierskiej piosenki. Odnośnie camperów to są one wyposażone nierzadko komfortowo w: mini-aneksy kuchenne, mini-łazienki, mini-klimatyzatory. Postęp technologiczny dotyka już wszystkich elementów ludzkiego życia, nie oszczędza on […]

» Zobacz więcej
Jeden komentarz , , , , , ,

Ucha przyjacielem nocnego wędkowania

Kuchnia Wędkarska, Turystyka na ZPW
Biwak Wędkarski

  Ucha przyjacielem nocnego wędkowania – Nadszedł dla nas wędkarzy upragniony letni sezon, kiedy to można z powodzeniem wyruszyć z kolegami po kiju na nocne eskapady wędkarskie. Przy obecnych wysokich temperaturach żerowanie dużych okazów przesunęło się na porę nocną. Tu i tam z wędkarskich opowieści słyszy się, że duży leszcz czy lin bierze jedynie w nocy. Dlatego w nocy można liczyć na ten wymarzony życiowy rekord. W naszych latach po nierozumnej eksploatacji ziemskich zasobów przez człowieka znacznie zmniejszyły się populacje naturalnych wrogów insektów, komarów czy muchówek. Mam na myśli grupy ptactwa: jaskółka, jerzyk, nietoperz itp. oraz z naszego podwórka – ryb, na przykład karasia, który niemiłosiernie wybija larwy komara. Jeśli brakuje nam naturalnych sprzymierzeńców na nocne wyprawy i nie lubimy kąsania naszego cennego ciała przez znienawidzone komary czy muchy (wyśpiewane w kultowej piosence polskiego satyryka i artysty kabaretowego Krzysztofa Piaseckiego pod niecenzuralnym tytułem), należy nad wodą czy w domu pomyśleć nad zaopatrzeniem się w moskitierę. Ten zakup pozwoli nam na bezstresowy pobyt podczas nocnego wypadu nad wodę. W domu zaś uniknięcia gonitwy za znienawidzoną muchą z gazetą […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , ,

Zezwolenie Jezierzyce – Stawy w Dolinie Płoni

Aktualne Zezwolenia Wędkarskie, Łowiska Zachodniopomorskie
Zezwolenie Jezierzyce – Stawy w Dolinie Płoni

Zezwolenie Jezierzyce – Stawy w Dolinie Płoni – głębokość łowiska w granicach dwóch metrów. W łowisku występują: karpie (również miśki). Dla spławikowców: liny, jesiotry, karasie. Dla spinningistów: okonie i szczupaki. Na łowisku doskonale działa metoda No Kill jednakże dla osób chcących posmakowania złowionej przez siebie rybki istnieje możliwość zakupu na miejscu. Buczynowe Wąwozy, pośród malowniczych leśnych terenów Puszczy Bukowej oraz Puszczy Goleniowskiej, leży Gospodarstwo Agroturystyczne „Stawy w Dolinie Płoni”. To piękne miejsce znajduje się 20 km od centrum Szczecina, w urokliwej części miasta – Jezierzyce. Nazwa osiedla pochodzi od słowa „jezioro”, a wpływ na to bez wątpienia ma obecność tamtejszych stawów, przez które przepływa rzeka Płonia. Komunikację z innymi dzielnicami miasta umożliwia linia autobusowa numer 79. Położenie Gospodarstwa Agroturystycznego „Stawy w Dolinie Płoni” jest rajem dla osób kochających przebywanie na łonie natury. Na terenie obiektu można skorzystać z wielu form noclegu. Sympatycy spania pod namiotem na pewno skorzystają z kempingu z pełnym zapleczem sanitarnym oraz przyłączem elektrycznym. Wygodne łóżka znajdziemy natomiast w 3 ekskluzywnych, 5-osobowych domkach rekreacyjnych lub w 2, 2-osobowych pokojach gościnnych. Zarówno domki jak i […]

» Zobacz więcej
Jeden komentarz , , , , , , ,

Gotowany sandacz w sosie śmietanowym

Kuchnia Wędkarska
Sandacz w śmietanie

Delikatny Sandacz w Aromatycznym Sosie Śmietanowym      W ciepłym blasku słońca, gdy promienie wiosennego światła układają się na falach rosyjskich rzek, rozbrzmiewa symfonia smaków, które przenoszą nas w podróż po słowiańskich tradycjach kulinarnych. Dziś pragnę podzielić się z Wami wyjątkowym przepisem na sandacza, uwieńczonego w soczystym sosie śmietanowym, który kusi nie tylko aromatem, lecz także wyrafinowanym smakiem.     Składniki: 1 świeży sandacz, o wadze około 2 kilogramów, starannie wypatroszony i oczyszczony, najlepiej pochodzący z lokalnego źródła lub nabyty w renomowanym sklepie rybnym. 1 średni korzeń pietruszki, dodający głębi smaku i aromatu potrawie. 2 małe marchewki lub 1 duża, bogate w witaminy i nadające delikatny słodki posmak. 1 por, dodający nutę świeżości i chrupkości potrawie. 2 cebule, które nadają potrawie intensywny smak i aromatyczność. 2–4 liście laurowe, które wzbogacają potrawę swoim charakterystycznym zapachem. Słodka papryka, aby podkreślić naturalny smak ryby. 2 ząbki czosnku, które dodają potrawie wyrazistości. 200 g kwaśnej śmietany, nadającej potrawie kremowej konsystencji i wyjątkowego smaku. Świeże zioła, takie jak natka pietruszki, mięta czy bazylią, wedle uznania i gustu. Przygotowanie: Rozpoczynamy od starannego przygotowania […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , ,

Lin z kapustą – słowiańskie danie rodem z Rosji

Kuchnia Wędkarska
Lin z kapustą

Lin z kapustą – Słowiańska Symfonia Smaków z Rosji W ciepłym blasku wschodzącego słońca, gdy promienie złotego światła odbijają się od rosyjskich rzek, odkrywamy bogactwo smaków i aromatów, które kryją się w słowiańskiej kuchni. Dziś chcemy podzielić się z Wami sekretem jednej z najwyższych sztuk kulinarnej sztuki – dania linowo-kapuścianego, które z  dumą przenosi nas do serca rosyjskiej tradycji.     Składniki: 1 świeży lin o wadze około 1,5–2 kg, symbolizujący bogactwo wód rosyjskich, starannie oczyszczony i przygotowany do kulinarnego popisu. 2–3 łyżki oleju roślinnego do smażenia i gotowania kapusty, które nadadzą potrawie delikatny smak i aromat. 2 średniej wielkości główki kapusty, symbolizujące urodzajność rosyjskich pól. Odrobinę suszonych grzybów, aby nadać potrawie głębi smaku i aromatu. 1–2 cebule, dodające potrawie intensywnego smaku i aromatyczności. 1–2 marchewki, bogate w witaminy i dodające delikatnego słodkiego posmaku potrawie. Czarny pieprz do smaku, aby podkreślić naturalny smak składników. 2–3 goździki, które nadadzą potrawie subtelnej pikantności. 2 jajka, które posłużą do panierowania kawałków lina. Odrobinę cukru lub miodu do smaku, aby wyrównać smak potrawy. Bułka tarta, do panierowania kawałków lina. 1 szklanka […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , , , , , ,

Szczeżuja Chińska – Sinanodonta woodiana

ZPW Encyklopedia
Chinese saffron

Szczeżuja Chińska: Obcy Inwazyjny Małż Szczeżuja Chińska, znana również jako małża chińska (Dreissena polymorpha), to gatunek inwazyjny, który staje się coraz bardziej problematyczny w ekosystemach słodkowodnych na całym świecie, w tym także w Polsce. Pochodzenie i Rozprzestrzenienie Pochodząca z Azji Wschodniej, szczężuja chińska została prawdopodobnie wprowadzona do nowych obszarów poprzez wody balastowe statków handlowych. Jej zdolność do przystosowania się do różnorodnych warunków środowiskowych sprawiła, że szybko rozprzestrzeniła się po wodach słodkich na całym świecie. W Polsce również staje się coraz bardziej powszechna, stanowiąc zagrożenie dla rodzimych gatunków i ekosystemów. Charakterystyka Szczeżuja chińska to mały małż o skorupie stożkowatej lub kulistej, z charakterystycznymi ciemnymi paskami na powierzchni. Potrafi przyczepić się do różnorodnych substratów, w tym do kadłubów statków, betonowych ścian, roślin wodnych i innych małży. Jej szybkie tempo reprodukcji oraz zdolność do filtrowania dużych ilości planktonu sprawiają, że może konkurować z rodzimymi gatunkami i zmieniać strukturę ekosystemu. Skutki Inwazji Obecność szczeżui chińskiej w polskich wodach może mieć szereg negatywnych skutków. Jej duża liczba może prowadzić do zmiany składu gatunkowego oraz obniżenia różnorodności biologicznej w ekosystemach słodkowodnych. Ponadto, małże […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz ,

Rak luizjański-Procambarus clarkii

ZPW Encyklopedia
Rak luizjański Procambarus clarkii

Procambarus clarkii, znany również jako rak bagienny czerwony, rak z Luizjany lub robak błotny, to gatunek raka cambarid występującego w zbiornikach słodkowodnych północnego Meksyku oraz południowych i południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Jednakże, pomimo swojego pochodzenia, stał się on znaczącym elementem ekosystemów wodnych na całym świecie, w tym również w Polsce. Wygląd: Procambarus clarkii jest zazwyczaj ciemnoczerwony, ma długie pazury i głowę, małe kolce lub nie ma ich wcale po bokach pancerza tuż pod głową oraz rzędy jaskrawoczerwonych guzków z przodu i z boku pierwszej nogi.   Historia Inwazji: Historia raka Luizjańskiego w Polsce sięga lat 90. XX wieku, kiedy to pojawił się na terenie Polski jako jeden z pierwszych europejskich krajów. Początkowo importowany był do celów handlowych, głównie jako zwierzęta akwariowe, ale również jako forma kontrolowania populacji ślimaków w hodowlach rybnych. Niestety, niektóre osobniki uciekły lub zostały wypuszczone do naturalnych środowisk wodnych, co doprowadziło do zakorzenienia się tego gatunku w polskich rzekach, jeziorach i stawach. Charakterystyka: Rak Luizjański charakteryzuje się różnorodnością kolorów, od brązowego po niebieski, z wyraźnymi czerwonymi plamami na bokach. Jest agresywny i bardzo wydajny w […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , ,

Trawianka (Perccottus glenii)

ZPW Encyklopedia
Perccottus glenii (trawianka)

Trawianka (Perccottus glenii) to gatunek ryby okoniokształtnej, będący jedynym przedstawicielem rodzaju Perccottus. Przyjrzyjmy się bliżej temu interesującemu stworzeniu. Występowanie Trawianka występuje w Azji Południowej oraz w dorzeczu Amuru. Jej zasięg obejmuje te obszary, ale również coraz częściej można ją spotkać w innych regionach, takich jak województwo świętokrzyskie czy podkarpackie w Polsce. Nazewnictwo Mniej znana nazwa tego gatunku to gołowieszka, pochodząca z języka rosyjskiego. W języku polskim proponowano również inne nazwy, takie jak rotan czy najeźdźca w Polskich Wodach. Charakterystyka Trawianka przypomina jazgarza, ale wyróżnia się charakterystycznym zielonym ubarwieniem oraz dużym pyskiem. Jej adaptacyjne zdolności są imponujące – potrafi przetrwać nawet w wysychających zbiornikach przez kilka tygodni, polując żarłocznie na wszystko, co się rusza. Zagrożenie dla Rodzimego Ekosystemu Obecność trawianki stanowi poważne zagrożenie dla rodzimych gatunków ryb i płazów. Chętnie poluje na narybek, a larwy płazów są dla niej łatwym celem. Szczególnie dotkliwe skutki jej obecności można zaobserwować w małych zbiornikach wodnych, gdzie konkuruje o pożywienie z innymi gatunkami. Zdarzały się nawet przypadki, gdzie trawianka doprowadziła do wytępienia całych populacji ryb. Ryba Zakazana Z uwagi na status obcego i inwazyjnego gatunku, trawianka została objęta […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz ,

Czebaczek amurski (Pseudorasbora parva)

ZPW Encyklopedia
Pseudorasbora parva

Czebaczek amurski (Pseudorasbora parva) to niewielka rybka z rodziny karpiowatych, pochodząca z Północnej Azji (Rosja, Chiny). Wielu naukowców i ekologów zainteresowało się tym gatunkiem jako gatunkiem inwazyjnym w wielu regionach świata, w tym także w Polsce. Jego właściwości rozrodcze oraz tendencja do szybkiego rozprzestrzeniania się stanowią zagrożenie dla rodzimych gatunków ryb i ekosystemów słodkowodnych. Charakterystyka czebaczka amurskiego: Długość: Przeciętnie od 7 do 11 cm, przy czym samice są nieco większe od samców. Ciało: Wydłużone, bocznie spłaszczone, o srebrzystym do żółto-zielonego ubarwieniu. Łuski: Duże, srebrzące, pokrywają całe ciało rybki. Otwór gębowy: Znajduje się w położeniu górnym, a ryba jest pozbawiona wąsików. Zachowanie i żywienie: Czebaczek amurski żywi się planktonem zwierzęcym, owadami, ikrą oraz małymi rybami, co czyni go rybą wszystkożerną. Jednak to właśnie jego różnorodna dieta i szybkie tempo rozrodu sprawiają, że stanowi on poważne zagrożenie dla lokalnych ekosystemów. Historia w Polsce: Historia introdukcji tego gatunku do Polski sięga lat dziewięćdziesiątych, kiedy to został wprowadzony przypadkowo, najprawdopodobniej wraz z materiałem zarybieniowym karpia. Od tamtego czasu zasiedlił większość nizinnych rzek w Polsce, co wywołało alarm wśród ekologów i naukowców, obawiających […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz

Sumik czarny (Ameiurus melas)

ZPW Encyklopedia
Sumik Czarny Ameiurus melas

Sumik Czarny w Polskich Wodach: Wyzwanie Dla Lokalnych Ekosystemów Sumik czarny (Ameiurus melas)-The black bullhead or black bullhead catfish, pochodzący z Ameryki Północnej, stał się obiektem zainteresowania naukowców i ekologów od czasu swojego wprowadzenia do wielu krajów Europy, w tym do Polski. Jego obecność w europejskich wodach budzi obawy ze względu na potencjalne negatywne skutki dla lokalnych populacji ryb oraz ekosystemów słodkowodnych. Historia Introdukcji Początkowo sumik czarny, razem z innymi gatunkami sumikowatych, został sprowadzony do Europy głównie z myślą o akwakulturze, akwarystyce i wędkarstwie. Po wprowadzeniu do krajów europejskich, szybko zaczął się rozmnażać i kolonizować nowe siedliska. W Polsce pierwsze obserwacje tego gatunku miały miejsce pod koniec lat 50. XX wieku, jednak oficjalnie jego obecność potwierdzono dopiero w 2007 roku. Różnice między Sumikiem Czarnym a Karłowatym *Kolczakiem Sumik czarny (Ameiurus melas) jest blisko spokrewniony z sumikiem karłowatym, a obydwa gatunki wykazują dużą podobieństwo morfologiczne. Istnieją jednak subtelne różnice, które pozwalają odróżnić te dwa gatunki. Jedną z głównych różnic jest ubarwienie ciała. Ciało sumika czarnego jest z reguły ciemniejsze, często prawie czarne, z jaśniejszym brzuchem, podczas gdy sumik karłowaty charakteryzuje się […]

» Zobacz więcej
Zostaw komentarz , , ,
1 … 9 10 11 12 13 … 37